مسابقه‌ای خارق‌العاده میان میوه‌ها

میوه‌ها وقتی به صورت صحیح و کامل خورده شوند نتیجه‌ای معادل استخدام ۴ تا ۵ خدمتگزار در یک روز را دارند که می‌تواند به پائین آوردن ریسک سرطان، بیماری‌های قلبی و ناراحتی‌های جسمی کمک کند. در این‌جا در مورد یک سرماخوردگی معمولی صحبت نمی‌کنیم بلکه در مورد کارکرد صحیح بدن و پیشگیری از بروز بیماری‌های نسبتاً خطرناک، فقط با گنجاندن میوه در فهرست غذاهای روزانه اشاره می‌کنیم. افراد به خوراکی‌هائی مثل چیپس، کیک، آب‌نبات و غذاهای آماده که به آنها عادت کرده‌اند علاقمندند. شاید علت این باشد که طبع شیرین‌پسند آنها با کربنات سدیم (جوش شیرین) موجود در این مواد ارضا می‌شود، از طرفی این خوراکی‌ها به سهولت در دسترس آنها است اما شاید به دست آوردن میوه‌های تازه در رستوران‌ها و محل کار آنها بسیار سخت باشد.
آنچه که از این مطالب استدلال می‌شود این است که میوه‌ها باید در برنامه روزانه ما گنجانده شوند البته نه به عنوان یک دارو. بعضی میوه‌ها خیلی مفیدند. مطالعات نشان می‌دهد در افرادی که میوه و سبزیجات غنی از کاروتنوئید و ویتامین c مصرف می‌کنند، میزان ابتلاء به سرطان به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. اما شاید علاقمندان به مصرف میوه و سبزیجات، بخواهند آنهائی را که مغذی‌تر هستند انتخاب کنند. بنابراین از نظر ارزش غذائی هر میوه را در یک گروه قرار داده‌ایم: ویتامین c، کاروتنوئیدها، فولات‌ها، پتاسیم، فیبر. همچنین کلسیم و آهن را که معمولاً در میوه‌ها زیاد وجود ندارند در این دسته‌بندی قرار می‌‌دهیم. پس به این صورت می‌توان ارزش غذائی میوه و سبزیجات را مورد ارزش‌یابی و مقایسه قرار می‌دهیم. پس به این صورت می‌توان ارزش غذائی میوه و سبزیجات را مورد ارزش‌یابی و مقایسه قرار داد برای هر ماده غذائی یک درصدی به عنوان ارزش روزانه (DV) در نظر گرفته می‌شود. که در واقع این همان خدمتی است که یک میوه به ما می‌کند. اگر برای ارزش غذائی میوه‌ها یک مسابقه فرضی در نظر گرفته شود. برای هر کدام از مدال‌های طلا، نقره و برنز چندین برنده داریم:
▪ برنده مدال طلا:(ارزش غذائی ۸۰ تا ۴۲۱)
معلوم است که شما به اعدادی که ارزش غذائی مشخص می‌کند اهمیت می‌دهید. آن چیزی که میوه‌هائی با ارزش بالای تغذیه‌ای را از سایر میوه‌ها جدا می‌کند این است که آنها سرشار از ویتامین c و کاروتنوئید هستند.
به عنوان مثال ارزش غذائی ۲ فنجال هندوانه حاوی ۴۵ درصد از ویتامین c است که در یک روز باید تأمین شود و همین‌طور حاوی ۲۴۵ درصد از کاروتنوئید روزانه.
گریپ فروت نیز ۵۰ درصد از ویتامین c و ۴۵ درصد از کاروتنوئید روزانه را تأمین می‌کند. اگر نمی‌‌توانید انبه یا تمشک تهیه کنید ناراحت نباشید، در عوض می‌توانید بدون زحمت پرتقال، هندوانه و یا طالبی بخورید.
▪ برنده مدال نقره: (۴۰ تا ۷۹)
سیب، گلابی و موز ممکن است در مقابل پرتقال به چشم نیایند در حالی‌که آنها مثل یک ستاره در سبد غذائی روزانه می‌درخشند.
میوه‌هائی با ارزش متوسط که حاوی کاروتنوئید هستند در وهله اول مورد توجه قرار نمی‌گیرند اما آنها منبعی از ویتامین‌ c، فیبر و پتاسیم هستند در حالی‌که کالری اندکی در حدود ۱۰۰ کالری دارند و حتی ممکن است سلامتی‌ای بیش از آن‌چه که اعداد نشان می‌دهند به ما عطا کنند.
گیلاس، انجیر و آناناس تازه از نظر کاروتنوئیدهایشان ارزیابی نمی‌شوند بلکه بر اساس سطح ویتامین A تخمین زده می‌شوند. تغییر اندازه مصرف میوه توسط شما یک کار بسیار مهم و عالی به حساب می‌آید. خوردن یک هلو متوسط در عوض اینکه مقدار زیاد از آن میوه استفاده کنیم بهتر است زیرا مصرف یک نوع میوه به اندازه بزرگ یا مصرف زیاد میوه مانع از خوردن میوه‌های دیگر می‌شود و در نتیجه مواد مغذی کمتری به دست خواهیم آورد.
▪ برنده مدال برنز: (کمتر از ۴۰ امتیاز)
کم‌ترین امتیاز تعلق می‌گیرد به میوه‌های کنسروی یا خشک شده. یک دلیل مهم این است که خشک کردن و کنسرو کردن، ویتامین c را از بین می‌برد. اما در عین حال آلو، انجیر و کشمش خشک شده منبع خوبی از فیبر و پتاسیم هستند.
فقط مسأله این است که کالری آنها نشان می‌دهد که این خوراکی‌ها یک مرتبه انرژی انسان را بالا می‌برند و فراموش نکنید که بعد از مصرف آنها مسواک بزنید چون میوه‌های خشک به‌راحتی به دندان‌ها می‌چسبند. اما میوه‌های کنسروی می‌توانند زیان‌آور باشند. کمپوت هلو و گلابی دارای فیبر کمتری هستند چون پوست آنها هنگام کنسرو شدن برداشته شده است و حتی این کمپوت‌ها دارای یک شربت غلیظ با درصد بالائی از شکر هستند که این شکر بیش از نیاز بدن ما است، پس به جای استفاده از میوه‌های کنسروی بهتر است از آب میوه و آب استفاده کنیم. میوه‌های یخ‌زده تا حدودی قابل مقایسه با میوه‌های تازه هستند اما به بیشتر آنها شکر اضافه شده پس می‌توان این‌طور نتیجه‌گیری کرد که مصرف حتی کم‌میوه‌ها بهتر از خوردن آن است.

منبع : مجله درد