فرد هویل

در ۲۴ ژوئن سال ۱۹۱۵در شهر «گیلستد» واقع در «یورکشایر» متولد می شود و پس از تحصیل در دانشگاه بینگلی، از دانشکده امانوئل دانشگاه کمبریج بورس تحصیلی می گیرد.
● ۱۹۳۸
بخاطر نتایج قابل توجه در آزمایشاتش، جایزه «اسمیت» را می گیرد.
● ۱۹۳۹
به عضویت دانشکده «سنت جان» در دانشگاه کمبریج در می آید.
● ۴۵ ـ ۱۹۳۹
در نیروی دریایی انگلستان برای طراحی سیستم های رادار کار می کند.
● در طول این مدت به کارش در دانشگاه کمبریج بر می گردد و توجه خود را از ریاضیات به ستاره شناسی معطوف می کند و شروع به آزمایش و بررسی تشکیل ستاره ها از توده های گاز و غبار می کند. او همچنین فرایند هسته ای درونی ستاره ها و طرقی را که منجر به تشکیل توده ها عظیم و عظیم تر می شود مطالعه می کند و بر اساس این آزمایشات اعلام می کند که ماده دائما در حال ایجاد است و جهاندرحالتی پایدار به سر می برد.
● ۱۹۵۰
هویل در آخرین سخنرانی رادیویی خود، اصطلاح انفجار بزرگ رامعرفی می کند. به گمان بعضی دانشمندان انفجار بزرگ سبب تشکیل جهان شده است.
● ۱۹۵۲
کتاب «طبیعت جهان» را منتشر می کند.
● ۱۹۵۵
کتاب «مرزهای ستاره شناسی» را منتشر می سازد که امروزه اکثر ستاره شناسان از آن الهام می گیرند.
● ۱۹۵۶
به مرکز رصدخانه هیل در کالیفرنیا، آمریکا، ملحق می شود.
●۱۹۵۷
به عضویت انجمن سلطنتی انگلستان در می آید.
● ۱۹۵۸
به عنوان استاد ستاره شناسی و فلسفه تجربی در دانشگاه کمبریج انتخاب می شود.
● ۱۹۶۲
کتاب «علم نجوم» را منتشر می کند.
● ۱۹۶۶
بنیانگذار و اولین مدیر موسسه ستاره شناسی نظری در دانشگاه کمبریج می شود. همچنین کتاب «انسان و کهکشانها» را منتشر می کند.
● ۱۹۷۱
به مدت ۲ سال رئیس انجمن سلطنتی ستاره شناسی می شود.
● ۱۹۷۲
موفق به دریافت نشان شوالیه می شود.
● ۱۹۷۳
رئیس هیئت تحقیقات آنگلو ـ استرالیت می شود.
● ۱۹۹۶
همچنان به کارش ادامه می دهد و سایر ستاره شناسان را ترغیب می کند. آخرین کار «هویل» در زمینه طیف مادون قرمز ستاره های دنباله دار است. او معتقد است که این ستاره ها حاوی ذرات آلی هستند. او می گوید حیات در روی زمین از عوامل ماوراء زمین نشات گرفته است. هویل ستاره شناسی را بزرگترین علم قرن بیستم توصیف می کند ولی احساس می کند که بزرگترین موفقیتش صعود به تمام ۲۸۰ قله اسکاتلند با ارتفاع بیش از ۹۰۰ متر بوده است.

منبع : مجیدلرن