بهاءالدّین خرّمشاهی

بهاءالدّین خرّمشاهی (۱۳۲۴-)
بهاءالدّین خرّمشاهی متولد ۱۳۲۴ در قزوین‌ است.او مدرک دانشگاهی‌ کارشناسی ارشد کتابداری‌ را در کارنامه خود دارد.
بهاءالدّین خرّمشاهی در تاریخ ۲/۵/۱۳۶۹ به عضویت پیوسته‌ فرهنگستان زبان و ادب فارسی در آمد.
● سوابق:
▪ تصدّی فنّی در مرکز خدمات کتابداری‌، ۱۳۵۱ـ۱۳۶۳؛
▪ استادیار پژوهشگاه علوم انسانی‌، مؤسّس بنیاد دایرهٔالمعارف تشیّع‌، ۱۳۶۱؛
▪ مؤسّس انتشارات فرزان‌، ۱۳۷۳.
● برخی‌از آثار:
▪ کتیبه‌ای برباد، مجموعۀ شعر نیمایی‌، ۱۳۵۱؛
▪ پوزیتیویسم منطقی‌، ۱۳۶۱؛
▪ ذهن و زبان حافظ، ۱۳۶۱؛
▪ فرهنگ موضوعی قرآن مجید، ۱۳۶۴؛
▪ تفسیر و تفاسیر جدید، ۱۳۶۵؛
▪ چهارده روایت‌، ۱۳۶۶؛
▪ جهان غیب و غیب جهان‌، ۱۳۶۶؛
▪ حافظ‌نامه‌، ۱۳۶۷؛
▪ سیر بی‌سلوک‌، ۱۳۷۰؛
▪ قرآن‌پژوهی (هفتاد بحث و تحقیق قرآنی‌)، ۱۳۷۲؛
▪ حافظ از سلسلۀ بنیان‌گذاران فرهنگ امروز، ۱۳۷۳؛
▪ برگزیده و شرح حافظ، ۱۳۷۳؛
▪ قرآن‌شناخت (مباحثی در زمینۀ فرهنگ‌آفرینی قرآن‌)، ۱۳۷۴؛
▪ در خاطرۀ شط (مجموعۀ مقالات از بهاءالدین خرّمشاهی به کوشش روزبه صدرآرا)، ۱۳۷۶؛
▪ دانشنامۀ قرآن و قرآن‌پژوهی‌، ۱۳۷۷؛
▪ فرصت سبز حیات، ۱۳۷۸؛
▪ چشم‌ها را باید شست، ۱۳۸۰؛
▪ حافظ حافظۀ ماست، ۱۳۸۲.

منبع : همشهری آنلاین