خوشبختی- مقصد کجاست؟

رسیدن آنجا آغاز می‌‌شود که مقصد باور شده باشد! اما به راستی مقصد کجاست؟ بعد از این همه سیر و سفر به کدامین نقطه راه به پایان باید برد؟ می‌‌گویم وقتی بارش را آغاز کنیم، عاقبت خواهیم رسید همچون قطرات پاک باران که پس از بارش، جاری و سپس به دریاها خواهند رسید! آن کس که استوار و مصلوب اصالت عشق گردید، همیشه می‌‌بارد و تازه می‌‌گرداند و او همچون هنرمندی است که مقصد را در دورها نمی‌‌بیند، بلکه آن را در همسایگی خویش جستجو می‌‌کند. آیا فتحی به عظمت فتح دل‌ها می‌‌شناسید؟ به راستی مقصد کجاست؟ جز قلب‌ها؟ آیا مقصدی شیرین‌تر از رسیدن به خانه‌دل‌ها سراغ دارید؟ به کجا می‌‌رویم؟ چرا راه را گم کرده‌ایم؟ تا کی باید به دنبال چیزکی باشیم که نزد خود ماست؟! می‌‌پرسی آن چیست؟ آن چیزی است که ما از آنیم! پس چرا آنچه در خود ماست در آنجاها تمنا می‌‌کنیم؟
ای دوست، گوش؛ تشنه آوای دلی است که واژه عشق بر لب دارد و پیکر محتاج دستی است که چشم جان در آن نهفته باشد!
آری چشم جان، وقتی با چشم جان می‌‌نگریم، مقصد از ما دور نیست، وسعت مقصد را چگونه توصیف کنم و در سخنم بگنجانم؟ مقصد، ناله فقری است در همسایگی ما که در عطش تب می‌‌سوزد و طبیبش من و تو هستیم! مقصد دستان گره‌خورده‌ای است که برهنگی فقرش را پوشانده است! مقصد، زخمی است که روزگار بر پیشانی دوستی برجای گذاشته و مرهم ماییم!
مقصد، التهاب رنجی است مدفون شده در اشکی که بر رخسار یتیمی می‌‌رقصد! مقصد، دیدن یک جفت کفش‌های پاره‌ای است که در قدم‌های کودکی قسمت شده! مقصد، همان واژه‌ای بود که می‌‌توانست دلی را نشکند اما شکست! مقصد، دیدن محبتی بود که از دوست رسید اما خواب بودیم! مقصد شنیدن آهی بود به هنگام وداع! مقصد، التماسی بود خلاصه شده در یک نگاه! کجا به دنبال مقصد می‌‌گردیم؟ گمشده کدامین جاده‌ایم؟ حال آن‌که وقتی بتوانیم دلی را نشکنیم، به مقصد رسیده‌ایم؟! اگر به مقصد برسید، خوشبختی را در آغوش کشیده‌اید.
● کلیدهای طلایی
▪ اگر هدف والایی داری، قدم خود را به اندازه امکان در جهت رسیدن به آن بردار. ممکن است قدم بسیار کوچکی باشد، اما به آن اعتماد کن. ممکن است برای تو بزرگترین قدم ممکن باشد!
▪ این نیز بگذرد، موج‌های بلند نشانه شادی‌ها هستند و موج‌های کوتاه نشانه رنج‌ها. از هر دو لذت ببرید و بدانید به نوبت می‌‌آیند و می‌‌روند و اقیانوس وجود ثابت است.
▪ هرگاه خوشحالی شما با دلیلی خاص محدود شده باشد، دوام نخواهد داشت اما شادی بدون دلیل، سروری دائمی است. این سرور بی‌چون و چرای شما نتیجه پذیرش حکمت پشت هر موضوع به ظاهر تلخ و شیرین است!
▪ دعا کردن و عشق ورزیدن از هیچ قانون خاصی تبعیت نمی‌‌کند زیرا قانون دعا کردن همان عشق ورزیدن است چرا که عشق یعنی حقیقت.
▪ هرکس با اشتیاق یافتن و رسیدن به حقیقت گام بردارد، عاقبت به خورشید درون خواهد رسید، همان نوری که همه‌چیز و همه‌کس را جز عشق نمی‌‌بیند!
● ارزش احساس‌های شما
اگر عشق، موفقیت یا شخصیت برای شما مهم هستند، پس جزئی از سیستم ارزشی شما محسوب می‌‌شوند چرا که ارزش حالتی از احساس است که از این لحاظ برای شما اهمیت دارد و حس می‌‌کنید یا باید آن را تجربه کنید (به دلیل لذتی که فکر می‌‌کنید برای‌تان به دنبال دارد) یا از آن اجتناب کنید (به دلیل رنجی که برای شما تداعی می‌‌کند).
از طرفی تصمیم‌گیری‌هایی تحت تاثیر این باورها قرار دارند: چگونه یک اقدام خاص می‌‌تواند در سوق دادن ما به سمت ارزشی که ایجاد لذت می‌‌کند، موثر واقع شود؟ آیا می‌‌تواند در اجتناب ما از ارزشی که موجب رنج ما می‌‌شود هم موثر باشد؟ از این رو لذت‌بخش‌ترین احساساتی که شما برای آن ارزش قائلید و دردناک‌ترین احساساتی که به هر قیمتی از آن ممانعت می‌‌کنید، کدامند؟

منبع : خانواده سبز