شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا

استفن هاوکینگ


استفن هاوکینگ
▪ استفن هاوکینگ (۱۹۴۲-)
استفن ویلیامز هاوکینگ در تاریخ ۸ ژانویه سال ۱۹۴۲ (۳۰۰ سال پس از مرگ گالیله) در شهر اکسفورد در انگلیس متولد شد.
والدین او در شمال لندن سکونت داشتند، اما به خاطر بمباران لندن در طول جنگ جهانی دوم برای تولد استفن به آکسفورد که محلی امن‌تر محسوب می‌شد، آمده بودند.
هنگامی که او هشت ساله بود، خانواده‌اش به سنت آلبانز، شهرکی در ۳۰ کیلومتری شمال لندن نقل مکان کردند.
او در سن ۱۱ سالگی به مدرسه سنت آلبانز و سپس به کالج دانشگاه آکسفورد که کالج قدیمی پدرش بود رفت.
استفن مایل به تحصیل در رشته ریاضیات بود اگرچه پدرش پزشکی را ترجیح می‌داد. در کالج دانشگاه آکسفورد رشته ریاضیات تدریس نمی‌شد، بنابراین استفن در عوض رشته فیزیک را انتخاب کرد.
او در سال پس از سه یال در ۱۹۶۲ لیسانسش در علوم طبیعی را با درجه ممتاز دریافت کرد.
پس از آن استفن برای ادامه تحصیل در رسته ستاره‌شناسی نظری و کیهان‌شناسی به کالج ترینیتی دانشگاه کمبریج رفت، چرا که در آن زمان کسی در این حوزه در آکسفورد کار نمی‌کرد.
او امیدوار بود که با فرد هویل در کمبریج کار کند، اما در نهایت دنیس سیاما استاد مشاور او شد.
تقریبا در همان هنگامی که به کمبریج وارد شد، در ۲۲ سالگی اولین علائم بیماری لوگریگ یا آمیوتروفیک لترال اسکلروسیس - یک نوع بیماری سلول‌های عصبی مسئول حرکات بدن - در او شروع به پدیدار شدن کرد و همین بیماری در نهایت به از دست رفتن تقریبا کامل کنترل عصبی-عضلانی در او منتهی شد.
پس از دو سال که بیماری او وضعیت پایدارتری به خود گرفت، با کمک دنیس سیاما به کار بر روی تز دکترای خود بازگشت. هاوکینگ پس از گرفتن درجه PhD ابتدا به عنوان دستیار پژوهشی و بعد به عنوان دستیار حرقه‌ای در کالج گونویل و کایوس انتخاب شد.
وی پس از ترک موسسه نجوم در سال ۱۹۷۳ به دپارتمان ریاضی کاربردی و فیزیک نظری رفت و از سال ۱۹۷۹ مقام استادی کرسی لوکاس در رشته ریاضیات در دانشگاه کمبریج را کسب کرد.
این کرسی در سال ۱۶۶۳ با هزینه‌ ریویرند هنری لوکاس، یکی از اعضای شورای دانشگاه و به درخواست وی برگزار شد. این مقام اولین بار نصیب ایزاک بارو و سپس در سال ۱۶۶۹ نصیب آیزاک نیوتون شده بود.
استفن هاوکینگ بر روی قوانین پایه‌ای که بر کائنات حکفرماست، کار کرده است . وی به همراه راجر پنروز نشان داد که نظریه نسبیت عمومی اینشتین به معنای آن است که فضا و زمان نقطه آغازی در مهبانگ (انفجار بزرگ) و نقطه پایانی در سیاهچاله‌ها دارد.
این نتایج یکی‌شدن دور نطریه نسبیت عمومی و نظریه کوانتوم - اکتشاف علمی بزرگ دیگر در این زمینه د رنیمه اول قرن بیستم - را ضروری می‌سازد.
یکی از پیامدهای این یکی‌شدن آن چنان که هاوکینگ کشف کرد این است که سیاهچاله‌ها آنقدرها هم نباید "سیاه" باشند، و باید پرتوهایی از خود بیرون دهند و نهایتا تبخیر و ناپدید شوند. یک فرضیه علمی دیگر در این صورت این است که در یک زمان مفروض جهان لبه یا حاشیه‌ای ندارد.
از جمله کتاب‌های دانشگاهی هاوکینگ می‌توان به "ساختار جهان در مقباس بزرگ"، "نسبیت عمومی: بررسی صدساله اینشتین" ، "۳۰۰ سال جاذبه"‌اشاره کرد.
او همچنین سه کتاب برای عموم مردم نوشته است: "تاریخ مختصر زمان" – که به پرفروش‌ترین کتاب علمی جهان بدل شد، "سیاهچاله‌ها، جهان‌های نوزاد و سایر مقالات" و "جهان در پوست گردو".
هاوکینگ تا به حال دوازده درجه اقتخاری از دانشگاه‌های مختلف دریافت کرده عضو "جامعه سلظنتی" انگلیس و "آکادمی ملی علوم " آمریکا است.
او در سال ۱۹۶۵ با جین وایلد ازدواج کرد و سه فرزند و یک نوه دارد.
او که تقریبا به طور کامل فلج است، با یک صندلی چرخدار حرکت می‌کند و با کمک یک کامپیوتر با دیگران ارتباط برقرار می‌کند.
منبع : همشهری آنلاین


همچنین مشاهده کنید