چرخ فلک با همه کار و کیا

چرخ فلک با همه کار و کیا		گرد خدا گردد چون آسیا
گرد چنین کعبه کن ای جان طواف		گرد چنین مایده گرد ای گدا
بر مثل گوی به میدانش گرد		چونک شدی سرخوش بی‌دست و پا
اسب و رخت راست بر این شه طواف		گر چه بر این نطع روی جا به جا
خاتم شاهیت در انگشت کرد		تا که شوی حاکم و فرمانروا
هر که به گرد دل آرد طواف		جان جهانی شود و دلربا
همره پروانه شود دلشده		گردد بر گرد سر شمع‌ها
زانک تنش خاکی و دل آتشی‌ست		میل سوی جنس بود جنس را
گرد فلک گردد هر اختری		زانک بود جنس صفا با صفا
گرد فنا گردد جان فقیر		بر مثل آهن و آهن ربا
زانک وجودست فنا پیش او		شسته نظر از حول و از خطا
مست همی‌کرد وضو از کمیز		کز حدثم بازرهان ربنا
گفت نخستین تو حدث را بدان		کژمژ و مقلوب نباید دعا
زانک کلیدست و چو کژ شد کلید		وا شدن قفل نیابی عطا
خامش کردم همگان برجهید		قامت چون سرو بتم زد صلا
خسرو تبریز شهم شمس دین		بستم لب را تو بیا برگشا