ابزار ثبت اطلاعات مصاحبه به نوع مصاحبه بستگى دارد. فرض بر اين است که محقق يا مصاحبهگر با برنامهريزى قبلى و با در نظر داشتن هدف خاصى کار مصاحبه را شروع مىکند؛ بنابراين، مىداند و بايد بداند که حول چه موضوعات و مسائلى بايد از مصاحبهشونده سؤال کند، چه پاسخهايى را بايد تعقيب کند و اساساً چه نوع اطلاعاتى را بايد گردآورى کند تا بتواند پاسخ مسئله تحقيق را بدهد. از اينرو، ناچار است درباره تعداد و نحوهٔ سؤال کردن از مصاحبهشونده قبلاً بينديشد و آنها را مدون کند. پس از تدوين سؤالات، مصاحبهگر آنها را در ظرف مناسبى سازماندهى مىکند که از آن به کارت مصاحبه تعبير مىشود؛ بنابراين، ابزار ثبت اطلاعات روش مصاحبه، کارت يا برگهٔ مصاحبه است که حاوى تعدادى سؤال مرتبط با موضوع و مسئله تحقيق مىباشد. اين کارتها به پرسشنامه شباهت دارد با اين تفاوت که حجم سؤالات آنها کمتر است و کاربرى آنها نيز با پرسشنامهها تفاوت دارد. پرسشنامهها براى مطالعات وسيع همراه با افراد مورد مطالعه و جامعه بزرگ کاربرد دارد، ولى از آنجا که مصاحبه براى مطالعات موردى و عميق و توأم با ريشهيابى مورد استفاده قرار مىگيرد، افراد مورد مطالعه اندک هستند. کارت مصاحبه نيز براى تعداد معدودى از افراد جامعهٔ مورد مطالعه بکار مىرود.
ابزار مصاحبه
ابزار مصاحبه به دو دسته تقسيم مىشود:
الف - ابزار استاندارد شده که روايى و پايايى آنها تأييد شده و حاوى تعداد سؤال براى مطالعات خاص است؛ اين ابزارها کار تحقيق را سادهتر مىسازد.
ب - ابزار محقق ساخته يا استاندارد که در صورت نبودن ابزار ميزان شده و استاندارد بکار گرفته مىشود. اين سؤالها را محقق طراحي، تعريف و سازماندهى مىکند يا مىسازد که بايد از روايى و پايايى لازم برخوردار باشد.