بیامدیم دگربار چون نسیم بهار

بیامدیم دگربار چون نسیم بهار		برآمدیم چو خورشید با صد استظهار
چو آفتاب تموزیم رغم فصل عجوز		فکنده غلغل و شادی میانه گلزار
هزار فاخته جویان ما که کو کوکو		هزار بلبل و طوطی به سوی ما طیار
به ماهیان خبر ما رسید در دریا		هزار موج برآورد جوش دریابار
به ذات پاک خدایی که گوش و هوش دهد		که در جهان نگذاریم یک خرد هشیار
به مصطفی و به هر چار یار فاضل او		که پنج نوبت ما می‌زنند در اسرار
بیامدیم ز مصر و دو صد قطار شکر		تو هیچ کار مکن جز که نیشکر مفشار
نبات مصر چه حاجت که شمس تبریزی		دو صد نبات بریزد ز لفظ شکربار