ای در غم بیهوده رو کم ترکوا برخوان

ای در غم بیهوده رو کم ترکوا برخوان		وی حرص تو افزوده رو کم ترکوا برخوان
از اسپک و از زینک پربادک و پرکینک		وز غصه بیالوده رو کم ترکوا برخوان
در روده و سرگینی باد هوس و کینی		ای غافل آلوده رو کم ترکوا برخوان
ای شیخ پر از دعوی وی صورت بی‌معنی		نابوده و بنموده رو کم ترکوا برخوان
منگر که شه و میری بنگر که همی‌میری		در زیر یکی توده رو کم ترکوا برخوان
آن نازک و آن مشتک آن ما و من زشتک		پوسیده و فرسوده رو کم ترکوا برخوان
رخ بر رخ زیبایان کم نه بنگر پایان		رخسار تو فرسوده رو کم ترکوا برخوان
گر باغ و سرا داری با مرگ چه پا داری		در گور گل اندوده رو کم ترکوا برخوان
رفتند جهان داران خون خواره و عیاران		بر خلق نبخشوده رو کم ترکوا برخوان
تابوت کسان دیده وز دور بخندیده		وان چشم تو نگشوده رو کم ترکوا برخوان
بس کن ز سخن گویی از گفت چه می جویی		ای بادبپیموده رو کم ترکوا برخوان