جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

به جان تو که از این دلشده کرانه مکن


به جان تو که از این دلشده کرانه مکن    بساز با من مسکین و عزم خانه مکن
بهانه‌ها بمیندیش و عذر را بگذار    مرا مگیر ز بالا و خشک شانه مکن
شراب حاضر و دولت ندیم و تو ساقی    بده شراب و دغل‌های ساقیانه مکن
نظر به روی حریفان بکن که مست تواند    نظر به روزن و دهلیز و آستانه مکن
بجز به حلقه عشاق روزگار مبر    بجز به کوی خرابات آشیانه مکن
ببین که عالم دام است و آرزو دانه    به دام او مشتاب و هوای دانه مکن
ز دام او چو گذشتی قدم بنه بر چرخ    به زیر پای بجز چرخ آستانه مکن
به آفتاب و به مهتاب التفات مکن    یگانه باش و بجز قصد آن یگانه مکن
مکن قرار تو بی‌او چو کاسه بر سر آب    مگیر کاسه به هر مطبخی دوانه مکن
زمانه روشن و تاریک و گرم و سرد شود    مقام جز به سرچشمه زمانه مکن
مکن ستایش بر وی عتاب را بمپوش    مده قطایف و آن سیر در میانه مکن
ولی چه سود که کار بتان همین باشد    مگو به شعله آتش هلا زبانه مکن
بگو به هرچ بسوزی بسوز جز به فراق    روا نباشد و این یک ستم روانه مکن


همچنین مشاهده کنید