پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

نمی‌داند مه نامهربانم


نمی‌داند مه نامهربانم    که دور از روی خویش بر چسانم
چو زلف بی‌قرارش بی‌قرارم    چو چشم ناتوانش ناتوانم
برو باد و گدایی کن به کویش    بگو با آن مه نامهربانم
که گر چه می‌نهی بار فراقم    و گرچه می زنی تیغ زبانم
هنوزم دردت اندر سینه باشد    اگر در خاک ریزد استخوانم
بپوش از شمع حال سوز خسرو    که تا گوید که شبها بر چه سانم


همچنین مشاهده کنید