پادشاهی آزرم دخت

یکی دخت دیگر بد آزرم نام		ز تاج بزرگان رسیده به کام
بیامد به تخت کیان برنشست		گرفت این جهان جهان رابه دست
نخستین چنین گفت کای بخردان		جهان گشته و کار کرده ردان
همه کار بر داد و آیین کنیم		کزین پس همه خشت بالین کنیم
هر آنکس که باشد مرا دوستدار		چنانم مر او را چو پروردگار
کس کو ز پیمان من بگذرد		بپیچید ز آیین و راه خرد
به خواری تنش را برآرم بدار		ز دهقان و تازی و رومی شمار
همی‌بود بر تخت بر چار ماه		به پنجم شکست اندر آمد به گاه
از آزرم گیتی بی‌آزرم گشت		پی اختر رفتنش نرم گشت
شد اونیز و آن تخت بی‌شاه ماند		به کام دل مرد بدخواه ماند
همه کار گردنده چرخ این بود		ز پرورده‌ی خویش پرکین بود