سیستی سرکوز

لپتوسپيروز

عامل آن اسپيروکت لپتوسپيرا است. انسان ميزبان تصادفى آن است و در اثر تماس با آب‌هاى آلوده دچار عفونت مى‌شود. حيوانات وحشى و اهلى ميزبان طبيعى‌ هستند که ارگانيسم را از طريق ادرار دفع مى‌کنند. تب و ضعف و سردرد نشانه‌هاى شايع‌ هستند. يووئيت مى‌تواند از هر نوعى باشد؛ اما معمولاً منتشر است و با هيپوپيون و واسکوليت شبکيه همراه است.

افزايش چهار برابر تيتر آنتى‌بادى نشانهٔ نيرومندى از عفونت جديد است. درمان موارد شديد، پنى‌سيلين وريدى است. موارد خفيف‌تر را مى‌توان با داکسى‌سيکلين درمان نمود. تجويز موضعى کورتيکواستروئيد و سيکلوپلژيک جهت کاهش عوارض يووئيت قدامى لازم است و در موارد شديد تزريق استروئيد در ناحيهٔ ساب‌تنون خلفى ضرورى مى‌شود.

انکوسرکياز

ناشى از انکوسرکا ولولوس (Onchocerca Volvlus) است و يکى از علل اصلى نابينائى در آفريقا و آمريکاى مرکزى مى‌باشد. ناقل آن مگس سياه رنگى مى‌باشد که در آب‌هاى خروشان توليد مثل مى‌کند و بدين جهت به اين بيمارى کورى رودخانه گفته مى‌شود.

ميکروفيلارياهاى وارد شده به پوست، ظرف يک‌سال به لار و بالغ تبديل مى‌شوند و ندول‌هائى به اندازهٔ mm ۲۵-۵ در پوست ايجاد مى‌نمايد.

در قرنيه کراتيت ديده مى‌شود. ميکروفيلارياها در اتاق قدامى شنا مى‌کنند و با مرگ آنها واکنش التهابى شديد، يووئيت، ويتريت و رتينيت ايجاد مى‌شود. ممکن است آتروفى اپتيک به‌طور ثانوى به گلوکوم ايجاد شود. تشخيص با بيوپسى پوست و مشاهدهٔ ميکروسکوپى ميکروفيلارياها مى‌باشد.

درمان ترجيحى ندولکتومى و دوز واحد خوراکى ايورمکتين (Ivermectin) مى‌باشد. تجويز موضعى استروئيد و سيکلوپلژيک براى يووئيت سودمند است.

سيستى سرکوز

بيمارى در اثر خوردن تخم تنياسوليوم ايجاد مى‌شود. اين لارو (سيستى سرکوز سلولزا) شايع‌ترين کرم‌نوارى است که به چشم حمله مى‌کند. لاروها مى‌توانند موجب رتينيت حاد شوند يا کيست شفافى با يک نقطهٔ سياهرنگ در زجاجيه ايجاد کنند. مرگ لاروها موجب واکنش التهابى شديد مى‌شود. درمان، برداشت ضايعه به روش جراحى است.