رتینوپاتی ناشی از نارس بودن نوزاد (Retinopathy of prematurity)

رتينوپاتى ناشى از نارس بودن نوزاد (Retinopathy of prematurity)

رتينوپاتى ناشى از نارس بودن نوزاد نوعى رتينوپاتى وازوپروليفراتيو است و علت اصلى کورى دوران کودکى در ايالات‌متحده و يک علت عمدهٔ کورى در کشورهاى توسعه يافته مى‌باشد. در اين بيمارى تغييرات شبکيه در ۵ مرحله ايجاد مى‌گردد که عبارتند از:

۱. خط سرحدى (Demarcation line): نوار سفيد باريکى است که محل اتصال قسمت عروقى و فاقد عروق شبکيه را نشان مى‌دهد و اولين نشانهٔ قطعى افتالموسکوپيک در رتينوپاتى پره‌ماچوريتى مى‌باشد؛

۲. لبهٔ اينترارتينال (Lntraretinal ridge): اين مرحله با افزايش ارتفاع و پهناى خط فوق و برجسته‌شدن آن از سطح شبکيه مشخص مى‌شود؛

۳. پروليفراسيون نئوواسکولار در خلف لبه و گسترش آن به داخل زجاجيه؛

۴. دکولمان ناقص شبکيه؛

۵. دکولمان قيفى شکل کامل شبکيه (جدول - مراحل رتينوپاتى ناشى از نارس بودن نوزاد)؛

جدول مراحل رتينوپاتى ناشى از نارس بودن نوزاد

	Clinical Findings				Stage
	Demarcation line				1
	Intraretinal ridge				2
	Ridge with extraretinal fibrovascular proliferation				3
	Subtotal retinal detachment				4
	Total retinal detachment				5

- درمان:

در تعداد زيادى از بيماران پسرفت خودبه‌خودى بيمارى مشاهده مى‌شود. از جمله يافته‌هائى که در مرحلهٔ پسرفت بيمارى ديده مى‌شود مى‌توان ميوپى استرابيسم، کاتاراکت و گلوکوم زاويه بسته را نام برد. درمان رتينوپاتى ناشى از نارسى براساس وسعت و مرحلهٔ بيمارى مى‌باشد. در مراحل ۱ و ۲ نيازى به درمان نيست؛ ولى بيمار بايد تحت نظر قرار گيرد. در مرحلهٔ سوم، کرايوتراپى قسمت فاقد عروق شبکيه از طريق صلبيه توصيه مى‌شود. جراحى ويترئورتينال درمان مناسبى براى مراحل ۴ و ۵ خواهد بود.