دید ضعیف

بيماران با ديد ضعيف (Low Vision) بينائى آسيب‌ديده‌اى دارند که با استفاده از عينک و يا لنزهاى تماسى قابل اصلاح نمى‌باشد. در ايالات متحده، دژنراسيون وابسته به سن ماکولا مسئول تعداد فزاينده‌اى موارد ديد ضعيف است.

اقداماتى که براى بيماران دچار ديد ضعيف انجام مى‌شود عبارتند از: ۱. گرفتن شرح حال؛ ۲. معاينه حدت بينائي، ميدان بينائي، حساسيت به کنتراست و درک رنگ؛ ۳. ارزيابى ديد نزديک و مهارت‌هاى خواندن؛ ۴. انتخاب وسايل کمک بينائي؛ ۵. آموزش‌هاى لازم؛ ۶. پيگيرى بيمار.

وسايل کمکى براى ديد ضعيف عبارتند از: ۱. عدسى‌هاى محدب؛ ۲. سيستم‌هاى تلسکوپي؛ ۳. وسايل کمک غير اپتيکى نظير متون با حروف درشت و بهبود روشنائي؛ ۴. فيلترها و رنگ‌ها؛ ۵. سيستم‌هاى خواندن الکترونيکى.

تأثير بيمارى‌هاى چشمى

تارى ديد

تارى ديد (Blurred, Hazy Vision)، هرگونه بيمارى قرنيه، کاتراکت، کدورت زجاجيه موجب اختلال در انکسار نور وارده به چشم مى‌شود. درمان: بينائى به وضوح با کاهش روشنائى تصوير (به‌وسيله روکش‌هاى ضد انعکاس عدسى و عدسى‌هاى خاکسترى رنگ) و تشديد کنتراست تصوير (به‌وسيله عدسى‌هاى زرد کهربائي) بهبود مى‌يابد.

اختلال در وضوح تصوير (Impaired Resolution)

ادم ماکولا و همچنين آپلازى مادرزادى فووه‌آ مى‌توانند موجب اين حالت شوند. درمان: بيماران با استفاده از عدسى محدب ۴+ تا ۱۰+ ديوپتر بهبودى واضح پيدا مى‌کنند.

اسکوتوم‌هاى مرکزى

علل اصلى آن دژنرسانس وابسته به سن ماکولا، سوراخ ماکولا، دژنرسانس ماکولر افرد ميوپيک، بيمارى عصب اپتيک و بيمارى‌هاى ماکولر مادرزادى است. درمان: بيماران مى‌توانند با انحراف سر خود تصاوير را بر روى نواحى سالم‌تر شبکيه بيندازند. عدسى‌هاى بزرگ‌کننده تصوير، وسايل مفيدى هستند.

اسکوتوم‌هاى محيطى

اين حالت مشخصه آخرين مراحل گلوکوم، رتينيت پيگمنتوزا، رتينوپاتى ديابيت درمان‌شده با فوتوکوآگولاسيون و بيمارى‌هاى CNS نظير تومورها، CVA و تروما است. درمان: روشنائى کافى براى بيمارانى که ناحيهٔ فووه‌آى آنها سالم است، ضرورى مى‌باشد.