|
|
|
|
|
| جنوبى‌ترين جزيرهٔ ايرانى آب‌هاى خليج‌فارس، جزيرهٔ ابوموسى است. اين جزيره در ۲۲۲ کيلومترى بندرعباس و هم‌چنين در ۷۵ کيلومترى بندر لنگه واقع شده است.
|
|
| جزيرهٔ ابوموسى يکى از چهارده جزيرهٔ استان هرمزگان است که بيش‌ترين فاصله از سواحل ايرانى خليج‌فارس را دارد و طول و عرض آن در حدود ۴/۵ کيلومتر است. شهر ابوموسى مرکز شهرستان ابوموسى مى‌باشد. ارتفاع آن از سطح دريا ۴۶ متر و مساحت آن ۲/۲ کيلومترمربع است.
|
|
| جزيرهٔ ابوموسى نزديک‌‌ترين پهنهٔ خشکى از خاک ايران به خط استوا است که آب و هواى مرطوب و گرم‌‌ترى دارد. اين جزيره فاقد آب و اراضى مناسب کشاورزى است؛ ولى کشت و زرع محدودى در آن صورت مى‌گيرد و بيش‌تر مردم بومى محل به صيد ماهى اشتغال دارند.
|
|
| اين جزيره يکى از مراکز صدور نفت خام کشور است که با ظرفيتى قابل توجه فعاليت مى‌کند. وسعت شهرستان ابوموسى ۶۸/۸ کيلومترمربع است که مشتمل بر جزاير ابوموسى (با ۱۲ کيلومترمربع)، جزيرهٔ تنب بزرگ (با ۱۰/۳ کيلومترمربع)، تنب کوچک ( با ۱/۵ کيلومترمربع)، سيرى (با ۱۷/۳ کيلومترمربع)، فرور بزرگ (با ۲۶/۲ کيلومترمربع) و فرور کوچک (با ۱/۵ کيلومترمربع) مى‌باشد.
|
|
| جزيرهٔ آرزو، درياچه اروميه، بناب
|
|
| اين جزيرهٔ نيمه جنگلى با مساحتى حدود ۵۴۲ هکتار در غرب جزيره کبودان قرار گرفته است و ۱۲۷۰ متر از سطح دريا ارتفاع دارد. اين جزيره نيز پذيراى پرندگانى نظير فلامينگو، کاکايى و غاز است.
|
|
| جزيرهٔ آرزو، كبودان، اروميه
|
|
| اين جزيرهٔ نيمه‌جنگلى که در غرب کبودان قرار گرفته و ۵۴۲ هکتار مساحت دارد، پذيراى پرندگانى نظير فلامينگو، پليکان، کاکايى و غاز است.
|
|
| جزاير اسپير، بندر گلمانخانه، اروميه
|
|
| اين جزيره در غرب کبودان و در ۲۷ کيلومترى بندر گلمانخانه واقع است و ۱۱۵۱ هکتار وسعت دارد. اين جزيره همه ساله پذيراى پرندگانى همچون فلامينگو، پليکان‌ها، کاکايى‌ها و غازهاست. امکانات و تأسيسات جزيره محدود به يک اسکله مى‌باشد.
|
|
| جزاير کبودان، اشک، اسپير، آرزو و جزاير نه گانه از امکانات مناسب براى شنا و ورزش‌هاى آبى برخوردار است. در ضمن در جزيرهٔ اسپير اسکله‌اى نيز براى پهلو گرفتن قايق‌ها وجود دارد.
|
|
| جزيرهٔ اسپير، درياچه اروميه، بناب
|
|
| اين جزيره با مساحتى معادل ۱۱۵۱ هکتار در غرب کبودان و ۲۷ کيلومترى بندر گلمانخانه واقع شده است. ارتفاع آن از سطح دريا ۱۲۷۰ متر است و همه ساله پذيراى پرندگانى چون فلامينگوها، پليکان‌ها، کاکايى‌ها و غازهاست. امکانات و تأسيسات جزيره محدود به يک اسکلهٔ کوچک است.
|
|
| جزيرهٔ اسلامى، درياچه اروميه
|
|
| جزيرهٔ اسلامى در ساحل شرقى درياچهٔ اروميه است. توان بسيار بالاى زيستگاهى حيات‌وحش و مرتبط با پارک ملى اين جزيره، درياچهٔ اروميه را از اهميت زيست محيطى ويژه‌اى برخوردار کرده است.
|
|
| جزيرهٔ اسلامى (شاهى)، تبريز
|
|
| جزيرهٔ اسلامى تنها جزيره مسکونى و آباد درياچهٔ اروميه است که در اثر کمى بارندگى و تبخير آب درياچه در تابستان به صورت شبه‌جزيره در مى‌آيد و روستاييان اين جزيره از راه خشکى به تبريز، آذرشهر، گوگان و شبستر رفت و آمد مى‌کنند. در حال حاضر يک رشته جادهٔ خاکى فرعى از جاده آسفالته تبريز - آذرشهر از کنار ايستگاه دام‌پرورى خاصبان به سوى جزيره کشيده شده است. طول جزيره ۲۴ و عرضا آن ۱۵ کيومتر است.
|
|
| وجود اين جزيره سرسبز و خرم با آب شيرين و گوارا (جزيره ۵۴ چشمه دارد) در دريايى شور و تلخ از عجايب و بدايع طبيعت و خلقت است. پرندگانى مانند پليکان، آنقوت، فلامينگو و ساير پرندگان مهاجر در قسمت‌هاى باتلاقى جزيره و سواحل نيزارى آن زندگى مى‌کنند.
|
|
| در جزيره اسلامى هفت روستا به اسامى سراى، آق‌گنبد، گميچى، تيمورلو، قبچاق، بوراچارلو و بهرام‌آباد (ورالو) با حدود ۸ هزار نفر جمعيت وجود دارد. شغل عمدهٔ مردم آن، کشاورزى، گله‌دارى، باغدارى و کار در کشتى‌هاى درياچه است. محصولات عمدهٔ جزيره را غلات، حبوبات، صيفى‌جات و خشکبار تشکيل مى‌دهند.
|
|
| در اين جزيره بنادر آق‌گنبد و گميچى براى پهلو گرفتن کشتى‌هاى باربرى و مسافربرى در مسير شرفخانه به گلمانخانه اسکله دارند. در حال حاضر از دو سوى جزيرهٔ اسلامى و اروميه بزرگراه شهيد کلانترى در دست ساختمان است؛ از طريق اين بزرگراه، دو استان آذربايجان شرقى و غربى به هم مربوط خواهند شد. از نظر تقسيمات کشورى جزيرهٔ اسلامى تابع شهرستان شبستر است.
|
|
| جزيرهٔ اشك، بندر گلمانخانه، كبودان، اروميه
|
|
| اين جزيره در قسمت جنوبى کبودان، در ۴۰ کيلومترى بندر گلمانخانه قرار دارد و وسعت آن معادل ۲۱۱۵ هکتار است. اين جزيره يک چشمهٔ آب شيرين دارد و يکى از جالب‌ترين زيستگاه‌هاى پرندگان بومى و مهاجر از جمله فلامينگو و تنجه به حساب مى‌آيد. جزيرهٔ اشک از نظر پوشش گياهى شبيه جزيرهٔ کبودان است و گوزن زرد ايرانى که يکى از نادرترين گوزن‌هاى جهان است در آن زندگى مى‌کند.
|
|
| جزيرهٔ اشك، درياچه اروميه، بناب
|
|
| اين جزيره در قسمت جنوبى کبودان، در ۴۰ کيلومترى بندر گلمانخانه قرار دارد. داراى وسعتى معادل ۲۱۱۵ هکتار و ارتفاعى در حدود ۱۲۷۰ متر از سطح درياست. اين جزيره يک چشمه آب شيرين دارد و يکى از جالب‌ترين زيستگاه‌هاى پرندگان بومى و مهاجر از جمله فلامينگو و تنجه است. از نظر پوشش گياهى شبيه جزيره کبودان است. گوزن زرد ايرانى نيز در آن زندگى مى‌کند.
|
|
| جزيرهٔ ام‌الكرم و نخيلو، بوشهر
|
|
| اين دو جزيره خالى از سکنه در حدود ناحيهٔ بردخون در سواحل جنوبى استان بوشهر و در فاصلهٔ کمى نسبت به يکديگر قرار گرفته‌‌اند. جزيرهٔ نخيلو در حال حاضر بيش از هر چيز محل زيست لاک‌پشتان خليج‌فارس است و از اين نظر اهميت زيست محيطى قابل‌توجهى دارد.
|
|
|
|
| اين جزيره در فاصلهٔ ۱۴ مايل دريايى از جنوب غربى جزيرهٔ قشم، در فاصلهٔ ۹۷ مايل دريايى از بندرعباس و در فاصلهٔ ۲۷ مايل دريايى از شمال شرقى ابوموسى واقع شده است. طول و عرض آن ۳/۹ در ۳/۷۵ کيلومتر، و مساحت آن ۱۰/۳ کيلومترمربع مى‌باشد. مرتفع‌ترين نقطهٔ جزيرهٔ تنب ۵۳ متر از سطح دريا ارتفاع دارد.
|
|
| در قسمت‌هاى جنوب غربى اين جزيره و در نزديکى سواحل آن، خانه‌هاى مسکونى از راه چندين خيابان و جاده به هم پيوسته‌اند. اين جزيره داراى موج‌شکن و لنگرگاه است.
|
|
| مردم بومى اين جزيره از صيد ماهى و مرواريد امرار معاش مى‌کنند. در اين جزيره معدن خاک سرخ نيز وجود دارد.
|
|
|
|
| اين جزيرهٔ مثلث شکل در ۶ ميلى غرب جزيرهٔ تنب بزرگ قرار دارد. فاصلهٔ آن تا مرکز استان، از طريق دريا، حدود ۱۰۵ مايل دريايى مى‌باشد. بزرگ‌ترين قطر جزيره ۱/۹ کيلومتر و مساحت آن حدود ۲ کيلومتر مربع است.
|
|
| اين جزيره غيرمسکونى است و مرتفع‌ترين نقطهٔ آن از سطح دريا، ۲۱ متر ارتفاع دارد.
|
