مخازن در غیر زنده ها و عفونت جانوری

مخازن درغيرزنده‌ها

خاک و مواد بى‌جان هم مى‌توانند به‌عنوان مخزن عفونت عمل نمايند. مثلاً خاک مى‌تواند عامل بيمارى‌زاى کزاز، سياه‌زخم، کوکسيديوميکوزيس و Mycetoma را در خود داشته باشد.

مخازن عفونت جانورى

گاهى ممکن است منبع عفونت جانوران و پرندگان باشند، اينها هم مانند منابع عفونت انسانى ممکن است بصورت بيمار يا حامل درآيند. بيمارى‌هايى را که از مهره‌داران به انسان قابل انتقال باشند زوئونوزن‌ها (Zoonoses) يا بيمارى‌هاى مشترک انسان و جانوران مى‌نامند. بيش از يکصد نوع بيمارى مشترک بين انسان و جانوران و پرندگان را مى‌توان نام برد که از همه معروف‌تر عبارتند از: هاري، تب زرد و انفلوانزا. نقش خوک و اردک در همه‌گيرى‌ها و عالمگيرى‌هاى انفلوانزا هم به‌عنوان مخزن - هم به‌عنوان حامل و هم ميزبان تشديدکننده‌ - اکنون به‌خوبى ثابت شده است. کبوتران شهرها مى‌توانند سبب توليد غبار آلوده به کلاميديا و درنتيجه بروز حساسيت در انسان شوند. اورنيتوز و آربوويروس‌ها مى‌توانند (از پرندگان مختلف به انسان منتظر شوند؛ پرندگان وحشى بخصوص در انتقال چرخه بسيارى از آنسفاليت‌هاى منطقه به‌وسيله پشه‌ها و چند نوع بيمارى‌هاى تب‌دار نامشخص که به‌وسيله پشه‌ها انتقال مى‌يابند، اهميت دارند. هيستوپلاسموز در سراسر جهان به‌وسيله پرندگان منتقل و حمل مى‌شود. پرندگان با مهاجرت از نقطه‌اى به نقطه ديگر مى‌توانند کنه‌هاى آلوده به ويروس‌ها و ريکتزياهاى بيمارى‌زاى انسان را هم با خود به آن نقطه ببرند. به‌طور خلاصه مهاجرت و حرکات جانوران و پرندگان مى‌تواند خطرات اپيدميولوژيک و اپى‌زوئولوژيک (همه‌گيرى‌هاى جانوري) جدى به‌همراه داشته باشد. شواهدى در دست است که نوترکيبى ژنتيک بين ويروس‌هاى انسانى و جانورى مى‌تواند سبب توليد سويه‌هاى نوين ويروس‌ها شود (مانند ويروس انفلوانزا).