کاتاراکت در کودکان مادرزادى (۳/۱ ارثي، ۳/۱ متابوليک، عفونى يا سندمى و ۳/۱ با علت ناشناخته) يا اکتسابى (ناشى از يووئيت، عفونت چشمي، ديابت، داروها و بيش از همه تروما) مىباشد (يکطرفه يا دو طرفه و نسبى يا کامل).
کاتاراکت مادرزادى مرکزى و متراکم که نيازمند جراحى مىباشد، درصد کمى از کاتاراکتهاى مادرزادى را تشکيل مىدهد. گاهى والدين لکوکورى ناشى از آن را تشخيص مىدهند. اگر موارد متراکم مرکزى يکطرفه با قطر بيش از ۲ ميلىمتر در ۲ ماه اول زندگى جراحى نشوند به آمبليوپى مىانجامد. بعد از عمل هم پيگيرى جهت جلوگيرى از آمبليوپى ناشى از آنيزومتروپى لازم است. در موارد دو طرفهٔ قرنيه فرصت بيشترى جهت جراحى وجود دارد ولى فواصل عمل دو چشم بايد تا حد امکان کوتاه باشد. کاتاراکت اکتسابى کودکان نياز به درمان فورى ندارد و براساس خصوصيات کدورت و حدت بينائى بيمار در معاينات دورهاى در مورد زمان جراحى تصميمگيرى مىشود. جهت تشخيص کاتاراکت يکطرفه در کودکان معاينات غربالگرى اهميت دارد. درمان جراحى شامل است بر خارج کردن عدسى با روش مکانيکى شستشو آسپيراسيون (بهندرت فاکوامولسيفيکاسيون) که برخلاف بالغين کپسول خلفى و قسمت قدامى زجاجيه را نيز خارج مىکنند تا مانع کدورت کپسول خلفى (after cataract) و نياز به جراحى مجدد شوند. عيب اپتيکى حاصل را با عينک (در آفاکى دوطرفه بچههاى بزرگتر) و لنز تماسى (بيشترين روش) اصلاح مىکنند. استفاده از عدسىهاى داخل چشمى در بچههاى کم سن تحت بررسى است. بهعلت آمبليوپى و ناهنجارىهاى چشمى همراه، پيشآگهى را موارد مادرزادى دوطرفه ناکامل با پيشرفت آهسته و بدترين پيشآگهى را موارد مادرزادى يکطرفه دارد.
کاتاراکت تروماتيک
برخورد جسم خارجى به عدسى (بهطور شايع ساچمه تفنگ)، تروماى بلانت، اشعه مادون قرمز و اشعه يونيزان از علل آن مىباشند که اکثراً با عينک ايمنى قابل پيشگيرى هستند. پارگى کپسول عدسى به نفوذ زلاليه و گاه زجاجيه به داخل عدسى مىانجامد. در برخورد جسم خارجى (معمولاً بهدنبال چکشکاري) جسم خارجى ممکن است تا شبکيه نفوذ کند. کاتاراکت Star - Shaped (ستارهاي) در خلف عدسي، معمولاً از کونتوژن چشم ناشى مىشود. بهدنبال ضربه گاه اثر عنبيه بر عدسى بهصورت حلقه پيگمانتهاى مىماند.