کاروان بی‌خبر

کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست		با دل این قصه نگویم که به دلخواهش نیست
کاروان آمد و از یوسف من نیست خبر		این چه راهیست که بیرون شدن از چاهش نیست
ماه من نیست در این قافله راهش ندهید		کاروان بار نبند شب اگر ماهش نیست
ما هم از آه دل سوختگان بی‌خبر است		مگر آئینه‌ی شوق و دل آگاهش نیست
تخت سلطان هنر بر افق چشم و دل است		خسرو خاوری این خیمه و خرگاهش نیست
خواهم اندر عقبش رفت و بیاران عزیز		باری این مژده که چاهی بسر راهش نیست
شهریارا عقب قافله‌ی کوی امید		گو کسی رو که چو من طالع گمراهش نیست