نوید آمدن یار دلستان مرا

نوید آمدن یار دلستان مرا		بیار قاصد و بستان به مژده جان مرا
فغان و ناله کنم صبح و شام و در دل یار		فغان که نیست اثر ناله و فغان مرا
فغان که تا به گلستان شکفت گل، بادی		وزید و زیر و زبر کرد آشیان مرا
مرا جدا ز تو ویرانه‌ای است هر شب جای		که سوخت آتش هجر تو خانمان مرا