بیا تا جهان را به هم برزنیم

بیا تا جهان را به هم برزنیم		بدین خار و خس آتش اندر زنیم
بجز شک نیفزود از این درس و بحث		همان به که آتش به دفتر زنیم
ره هفت دوزخ به پی بسپریم		صف هشت جنت به هم برزنیم
زمان و مکان را قلم درکشیم		قدم بر سر چرخ و اختر زنیم
از این ظلمت بی‌کران بگذریم		در انوار بی‌انتها پر زنیم
مگر وارهیم از غم نیک و بد		وز این خشک و تر خیمه برتر زنیم
چو بادام از این پوستهای زمخت		برآییم و خود را به شکر زنیم
درآییم از این در به نیروی عشق		چرا روز و شب حلقه بر در زنیم؟
از این طرز بیهوده یکسو شویم		به آیین نو نقش دیگر زنیم
قدم بر بساط مجدد نهیم		قلم بر رسوم مقرر زنیم
ز زندان تقلید بیرون جهیم		به شریان عادات نشتر زنیم
از این بی‌بها علم و بی‌مایه خلق		برآییم و با دوست ساغر زنیم