پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا
دادن باده حرام است به نادانی چند
|
همچنین مشاهده کنید
- کفر زلفش رهزن دین است گویی نیست هست
- آن که لبش مایهی حلاوت قند است
- فدای قاصد جانان کز او آسوده شد جانم
- چراغی کاین همه پروانه دارد
- هر که را کار بدان چشم دل آزار بود
- تا حریفان بر در میخانه ماوا کردهاند
- نذر کردم گر ز دست محنت هجران نمیرم
- چونان ز وحشت عشقت دلم هراسان است
- پایه عمر گرانمایه بر آب است برآب
- دلم فارغ ز قید کفر و دین است
- ایمن از تیر نگاه تو دل زاری نیست
- لب پیمانه اگر بر لب جانانه نبود
- با من اگر خواجه سری داشتی
- آزادی اگر خواهی از عقل گریزان باش
- گر نه آن ترک سیه چشم سر یغما داشت
- زاهد و سبحه صد دانه و ذکر سحری
- ثواب من همه شد عین رو سیاهی من
- زان فشانم اشک در هر رهگذاری
- گفتی که وقت سحر سویت کنم گذری
- قطع نظر ز دشمن ما کرد چشم دوست