سه شنبه, ۲۹ اسفند, ۱۴۰۲ / 19 March, 2024
مجله ویستا
رنج بیهوده مکش، گه به حرم گاه به دیر
|
همچنین مشاهده کنید
- کمتر فکن به چاه زنخدان نگاه خویش
- طالب جانان به جان خریده الم را
- خطت دمید از اثر دود آه ما
- هر جا سخنی از آن دهان رفت
- آن که یک ذره غمت در دل پر غم دارد
- بستهی زلف تو شوریده سرانند هنوز
- وه که گر یک شب پس از عمری به خوابت دیدمی
- کی رفتهای زدل که تمنا کنم تو را
- کو جوانی که ز سودای غمت پیر نشد
- قصد همه وصل حور و خلد برین است
- تویی آن آیت رحمت که نتوان کرد تفسیرش
- از دادن جان خدمت جانانه رسیدیم
- دل در اندیشهی آن زلف گره گیر افتاد
- لبش را هر چه بوسیدم، فزونتر شد هوای من
- به شکر خنده دل بردی ز هر زیبا نگارینی
- حق ز رخت کرده ظهور ای صنم
- زلف و خط دلکشش دام بنی آدمند
- پیکی مرا به سوی تو غیر از نسیم نیست
- دلا مقید آن گیسوان پرچین باش
- از آن به خدمت میخوارگان کمر بستم