پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

مطربی زمزمه سر کرد سحر در گل‌زار


مطربی زمزمه سر کرد سحر در گل‌زار    رفتم از این غزل شاه به یک بار از کار
«مجلس ما چو بهشت است در این فصل بهار    خیز ای ساقی مستان قدح باده بیار
باده هم چو گل احمر یا لاله‌ی سرخ    باده هم چو دل عاشق یا روی نگار
باده‌ی کهنه گر از عمرش پرسم گویند    که ز پنجاه فزون است و صد آید به شمار
باده‌ای گر شود از غرب تهی شیشه‌ی آن    می نیابی تو به شرق اندر مردی هشیار
باده‌ی صاف چو دل‌های حکیمان اله    تلخ چون زاهد سجاده فکن در بازار
تا به کی گردم بر خاک درت خوار و ذلیل    تا به کی باشم در دست غمت زار و نزار
بی تو گیرد همه شب لشکر آهم به میان    بی تو ریزد همه دم گوهر اشکم به کنار
عاشقان را به سر کوی تو نه راه و نه رسم    پاک بازان را بهر تو نه خواب و نه قرار »


همچنین مشاهده کنید