آمونیم کلراید - AMMONIUM CHLORIDE

	نام فارسى		آمونيم کلرايد
	نام انگليسى		AMMONIUM CHLORIDE
	گروه دارويى		اسيدي‌كننده ادرار
	گروه شيميايى دارو		آمونيوم
	مكانيسم اثر		كاهنده pH ادرار، با آزادكردن يون‌هاى هيدروژن و كلر در خون و مايع خارج سلولى باعث كاهش pH و اصلاح آلكالوز مي‌شود.
	موارد مصرف		آلكالوز (متابوليك)، اسيدي‌كنندۀ سيستميك و ادراري، خلط‌آور، مُدر در ادم قبل از قاعدگي، و بيمارى مه‌نيير.
	ميزان مصرف		به‌عنوان اسيدى كننده و ديورتيك: بالغين: خوراكى 4 تا 12g/day در دوزهاى منقسم هر 6 ساعت. بچه‌ها: خوراكى 75mg/kg/day در دوزهاى منقسم هر 6 ساعت. خلط‌آور: بالغين: 250 تا 500mg، خوراكى هر 4-2 ساعت برحسب نياز. ادم قبل از قاعدگي: روزانه، 3gr در دوزهاى منقسم از راه خوراكى به‌مدت 5-4 روز قبل از قاعدگي. بيمارى مه‌نيير: روزانه 3gr در 6 دوز منقسم همراه غذا به‌مدت 3 روز. سپس دارو را براى 2روز قطع مي‌كنيم و چنين دوره درمانى را به‌دلخواه تكرار مي‌كنيم. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، بيمارى شديد كبدي، بيمارى شديد كليوي.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مركزي: خواب‌آلودگي، سردرد، حواس‌پرتي، تحريك، لرزش، پرش عضلاني، هيپررفلكسي، تتاني، تغييرات EEG. قلبى عروقي: براديكاردي، ديس‌ريتمي. ادرارى تناسلي: وجود قند در ادرار، تشنگي. گوارشي: تحريك معده، تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي، اسهال. تنفسي: آپنه، تنفس نامنظم، هيپرونتيلاسيون. احتياطات: در بيمارى شديد تنفسي، ادم قلبي، نوزادان، و در حاملگى (گروه C) با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: ۳ روز. متابوليسم: کبدى به اوره و HCl . دفع: کليوي. تداخلات داروئي: خطر کريستالورى با مصرف همزمان آمينوساليسيليک اسيد وجود دارد، باعث افزايش دفع ادرارى متادون، افدرين، آمفتامين، فلکاينيد، مگزيلتين و کاهش دفع ادرارى سولفونيل اوره‌ها و ساليسيلات مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ آهنگ، تعداد و عمق تنفس، در صورت وجود هرگونه ناهنجارى که ممکن است نشان‌دهنده اسيدوز باشد، پزشک را مطلع کنيد. ـ الکتروليت‌ها، کلر، دي‌اکسيد کربن، قبل و در زمان درمان. ـ pH ادرار، ميزان دفع ادرار، گلوکز ادرار، وزن مخصوص ادرار در زمان شروع درمان. ـ نسبت I&O: هرگونه افزايش يا کاهش شديد در اين مقدار را گزارش کنيد. توصيه‌ها: ـ در صورت ايجاد علائم گوارشى با غذا مصرف شود. ـ در صورت استفاده به‌عنوان خلط‌آور با آب مصرف شود، با شير و ساير ترکيبات قليائى سازگار نيست. ارزيابى باليني: از لحاظ علائم CNS: سردرگمي، پرش عضلات، هيپررفلکسي، تحريک‌شدن، سردرد که مي‌توانند نشانگر مسموميت با آمونيوم باشند. هيپرگليسمى و گليکوزوري: مخصوصاً در بيماران ديابتي. ديس‌ريتيم قلبي. از لحاظ علائم تنفسي: هيپرونتيلاسيون. آموزش به بيمار و خانواده: ـ افزايش پتاسيم غذا: با استفاده از موز، پرتقال، شهد گياهان، اسفناج، و خشک شده ميوه‌ها، طالبي، خربزه، شير، گوجه‌فرنگي، سيب‌زميني، کدوى زمستاني. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش: آمونيوم خون، ALT, AST. کاهش: منيزيوم سرم، اوروبيلينوژن ادراري.