|
|
| مخاطبين سطح اپراتورها و افراد غير تکنيکى
|
|
۱. عرضه کردن فقط اطلاعات مبنايى لازم.
|
|
۲. ضميمه کردن شکلهاى ساده به متن.
|
|
۳. چنانچه متن حاوى دستورهاى عملياتى باشد. ( مثلاً دستورهاى کار با يک ماشين يا انجام آزمايشها) عرضه کردن آنها بصورت ساختمند و روشمند و به کمک جملاتى کوتاه و گويا.
|
|
| مخاطبين سطح افراد تکنيکى( تکنسين )
|
|
۱. تشريح ماشين يا دستگاهى که بايد با آن کار کنند. ( در جزئيات)
|
|
۲. بيان اجمالى مبانى نظرى عمليات يا آزمايشها.
|
|
۳. استفاده از نمودارها بجاى معادلات رياضي.
|
|
۴. ارجاع دادن به متون ديگر و نيز کتابچههاى راهنما.
|
|
| مخاطبين سطح تکنسينهاى عالى يا مهندسين مبتدى
|
|
۱. نيازى به شرح کارهايى که ماشين يا دستگاه ( به ويژه آزمايشگاهي) انجام مىدهد، نيست. ( فرض بر اين است که مخاطبين اطلاع لازم را دارند).
|
|
۲. تشريح عملياتى وسايل خاص آزمايشگاهى و علمى ( در صورت وجود).
|
|
۳. تشريح اجزايى وسايل خاص و نحوه پياده کردن و سوار کردن آنها، در صورت امکان همراه با شکلهاى لازم.
|
|
۴. شرح اصول نظرى عمليات به کمک طرحها، نقشهها و مفاهيم نظري.
|
|
۵. استفاده از منحنىها بجاى معادلات تئوريک.
|
|
۶. ارجاع دادن به منابع ديگر.
|
|
|
۱. شرح مفاهيم مهم مبنايي.
|
|
۲. ارائه اطلاعات بطور کامل.
|
|
۳. درج محاسبات رياضى ساده.
|
|
۴. اجتناب از محاسبات رياضى پيشرفته ( در صورت لزوم، در پيوستها آورده شود).
|
|
۵. استفاده از نمادهاى استاندارد.
|
|
| مخاطبين مهندسين عالى و پژوهشگران
|
|
۱. ذکر منابع حاوى مفاهيم مبنايي، در مقدمه.
|
|
۲. استفاده از رياضيات عالى براى بيان مطلب.
|
|
۳. ارائه اطلاعات بطور گسترده و کامل.
|
|
۴. استفاده از نمادهاى استاندارد.
|