جمعه, ۳۱ فروردین, ۱۴۰۳ / 19 April, 2024
مجله ویستا

آرتریت‌ روماتویید كودكان‌ ـ arthritis juvenile rheumatoid


آرتریت‌ روماتویید كودكان عبارت‌ است‌ از یك‌ بیماری‌ التهابی‌ بافت‌ همبند، عمدتاً بافت‌ مفاصل‌، كه‌ در كودكان‌ رخ‌ می‌دهد. امكان‌ دارد با آرتریت‌ ناشی‌ از بیماری‌ لایم‌ اشتباه‌ شود. مفاصلی‌ كه‌ درگیر می‌شوند معمولاً عبارتند از زانو، آرنج‌، مچ‌ پا، و گردن‌.
التهاب‌ می‌تواند عضلات‌ نزدیك‌ مفصل‌، غضروف‌، و غشاهای‌ پوشانندهٔ‌ مفصل‌ را نیز متأثر سازد. این‌ بیماری‌ بین‌ سنین‌ 5-2 سالگی‌ آغاز می‌شود، و اغلب‌ تا جوانی‌ بهبود می‌یابد. این‌ بیماری‌ در دختران‌ چهار برابر شایع‌تر از پسران‌ است‌.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. درد، تورم‌، و خشكی‌ در مفاصل‌ انگشتان‌ پا، زانو، مچ‌ پا، آرنج‌، شانه‌، یا گردن‌. درد ممكن‌ است‌ به‌ طور ناگهانی‌ یا تدریجی‌ آغاز شود و ممكن‌ است‌ در تنها یك‌، یا بسیاری‌ از مفاصل‌ وجود داشته‌ باشد. امكان‌ دارد كودك‌ بدون‌ این‌ كه‌ قادر به‌ توضیح‌ باشد، از راه‌رفتن‌ امتناع‌ كند.
۲. دمای‌ بدن‌ هر روز و معمولاً در عصر تا حدود 4/39 درجهٔ‌ سانتیگراد بالا می‌رود. تب‌ به‌ طور شایع‌ با بثورات‌ پوستی‌ و لرز همراه‌ است‌.
۳. بی‌اشتهایی‌، كاهش‌ وزن‌
۴. كم‌خونی‌
۵. تحریك‌پذیری‌، بی‌حالی‌
۶. تورم‌ گره‌های‌ لنفاوی‌
۷. درد و قرمزی‌ چشم‌
۸. درد قفسهٔ‌ صدری‌ به‌ قدری‌ شدید است‌ كه‌ بر قلب‌ تأثیر می‌گذارد.
ـ علل‌ بیماری:
احتمالاً به‌ علت‌ اختلال‌ خود ایمنی‌ است‌ كه‌ طی‌ آن‌ دستگاه‌ ایمنی‌ بدن‌ به‌ بافت‌ خودی‌ حمله‌ می‌كند. بروز علایم‌ برای‌ اولین‌ بار، اغلب‌ باعث‌ استرس‌ جسمانی‌ یا عاطفی‌ می‌شود.
ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:
ارث‌
ـ پیشگیری‌:
در حال‌ حاضر قابل‌ پیشگیری‌ نیست‌.
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر غیر قابل‌ درمان‌ است‌. اما در عین‌ حال‌، در 80%- 75% موارد، به‌ هنگام‌ بلوغ‌ یا اوایل‌ جوانی‌، بیماری‌ به‌ كلی‌ فروكش‌ كرده‌ است‌. هر حمله‌ معمولاً چند هفته‌ به‌ طول‌ می‌انجامد و در طی‌ دوران‌ كودكی‌، بیماری‌ هر از چندگاهی‌ شعله‌ور می‌شود و دوباره‌ فروكش‌ می‌كند. علایم‌ را معمولاً می‌توان‌ با درمان‌ تحت‌ كنترل‌ درآورد.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. متأثر شدن‌ بافت‌هایی‌ غیر از مفاصل‌، مثلاً التهاب‌ چشم‌، بزرگ‌ شدن‌ طحال‌، التهاب‌ پردهٔ‌ دور قلب‌ یا عضلهٔ‌ قلب‌.
۲. تغییر شكل‌ و به‌ هم‌ خوردن‌ ساختمان‌ مفصل‌ به‌ طور دایمی‌
ـ درمان‌:
۱. آزمایش‌ خون‌، از جمله‌ بررسی‌ وضعیت‌ خود ایمنی‌
۲. عكس‌ برداری‌ از مفاصل‌. البته‌ تغییرات‌ مفصل‌ ممكن‌ است‌ تا مراحل‌ انتهایی‌ بیماری‌ نیز خود را در عكس‌ مفصل‌ نشان‌ ندهند.
۳. روان‌ درمانی‌ یا مشاوره‌ برای‌ كمك‌ به‌ خانوادهٔ‌ كودك‌، تا آنها بتوانند به‌ خوبی‌ از عهدهٔ‌ بیماری‌ طولانی‌ مدت‌ كودك‌ برآیند. شاید مهمترین‌ عامل‌ در درمان‌ كودك‌ حمایت‌ عاطفی‌ از وی‌ باشد.
۴. جراحی‌ برای‌ درست‌كردن‌ مفصل‌ تغییر شكل‌ یافته‌ (گاهی‌)
۵. اگر تشك‌ كودك‌ سفت‌ نیست‌، یك‌ تختهٔ‌ ضخیم‌ چندلا زیر تشك‌ قرار دهید.
۶. چشم‌ كودك‌ باید حداقل‌ 2 بار در سال‌ معاینه‌ شود تا اگر التهابی‌ در چشم‌ وجود دارد زود تشخیص‌ داده‌ شود.
۷. بسیار مهم‌ است‌ كه‌ كودك‌ به‌ مدرسه‌ عادی‌ به‌ طور روزانه‌ برود. هر جا كه‌ لازم‌ باشد، مدرسه‌ باید خدمات‌ اضافی‌ برای‌ برآورده‌ كردن‌ نیازهای‌ كودك‌ فراهم‌ كند.
ـ داروها:
آسپرین‌ یا سایر داروهای‌ ضد التهاب‌ غیر استروییدی‌، برای‌ كاهش‌ درد و التهاب‌. امكان‌ دارد داروهای‌ دیگری‌ چون‌ كورتیكواسترویید، نمك‌ طلا، یا یا سایر داروها تجویز شوند.
ـ فعالیت‌:
۱. به‌ هنگام‌ حمله‌، كودك‌ باید در تخت‌ استراحت‌ كند، مگر برای‌ توالت‌، تا زمانی‌ كه‌ تب‌ و سایر علایم‌ تخفیف‌ یابند.
۲. امكان‌ دارد برای‌ حفاظت‌ و حمایت‌ از مفصل‌ ملتهب‌ استفاده‌ از آتل‌ ضروری‌ باشد.
۳. پس‌ از رفع‌ حمله‌، كودك‌ می‌تواند به‌ تدریج‌ فعالیت‌های‌ عادی‌ را از سر بگیرد، البته‌ باید در طی‌ روز ساعت‌هایی‌ را به‌ استراحت‌ بپردازد. كودك‌ نباید زیاد خسته‌ شود و هر شب‌ باید حداقل‌ 12-10 ساعت‌ بخوابد.
۴. فیزیوتراپی‌ توصیه‌ خواهد شد. بعضی‌ از حركات‌ را كودك‌ خود می‌تواند انجام‌ دهد، و بعضی‌ از آنها را والدین‌ می‌توانند برای‌ كودك‌ انجام‌ دهند. انجام‌ حركات‌ توصیه‌ شده‌ مهم‌ است‌ زیرا كمك‌ می‌كند تا درد و اثرات‌ ناتوان‌ كنندهٔ‌ بیماری‌ به‌ حداقل‌ برسند.
۵. به‌ دلیل‌ تغییرات‌ دوره‌ای‌ علایم‌، گاهی‌ برنامه‌ فیزیوتراپی‌ نیاز به‌ بازبینی‌ خواهد داشت‌.
۶. به‌ طور كلی‌ از انجام‌ ورزش‌هایی‌ كه‌ بدن‌ كودك‌ در معرض‌ ضربه‌ قرار می‌گیرد باید خودداری‌ شود، اما كودك‌ باید تشویق‌ شود تا در دیگر فعالیت‌های‌ مدرسه‌، خانه‌ یا اجتماع‌ شركت‌ كند.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
كودك‌ باید یك‌ رژیم‌ مغذی‌ و متعادل‌ داشته‌ باشد، در عین‌ حال‌ وی‌ را باید تشویق‌ به‌ خوردن‌ نمود.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. درد قفسهٔ‌ صدری‌ یا تب‌
۲. علایم‌ جدید و بدون‌ توجیه‌. توجه‌ داشته‌ باشید كه‌ داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ با عوارض‌ جانبی‌ همراه‌ باشند.


همچنین مشاهده کنید