| بيشترين مواقعى که در دوران شيرخوارى باعث ايجاد خطر در کودک مى‌شود عبارتند از:
نشستن، ايستادن و راه افتادن
|
|
|
|
|
|
| کودک شيرخوار در سنين بين ۴ تا ۸ ماهگى تمايل به نشستن دارد. اين کار براى او بهترين لذّت است. توجه به نکات زير در هنگام نشستن کودک از بروز خطرات احتمالى پيشگيرى خواهد کرد:
|
|
| - با گذاردن بالش به پشت کودک به او کمک کنيد تا بتواند در وضعيت نشسته قرار گيرد البته مدّت نشستن نبايد بيشتر از ۱۰ تا ۱۵ دقيقه باشد. در دو طرف او هم مى‌توانيد بالش قرار دهيد به‌دليل اينکه ممکن است به يک طرف برگردد. همچنين مى‌توانيد کودک را در صندلى مخصوص با توجه به نکات ايمنى و بستن کمربند قرار دهيد و اسباب‌بازى‌هاى مورد علاقه وى را در دسترش او بگذاريد (شکل الف).
|
|
|
|
|
| - کودک در سن ۸ تا ۱۲ ماهگى به تنهائى قادر به نشستن خواهد بود مى‌توانيد ملحفه‌اى تميز بر روى فرش انداخته، اطراف او را خالى کنيد و اسباب‌بازى‌هاى مورد علاقه وى را در دسترس او قرار دهيد يا از پارک (۱) مخصوص کودک استفاده کنيد توجه داشته باشيد کودک را هيچ گاه تنها نگذاريد و از دور مواظب او باشيد.
|
|
| (۱) . پارک فضائى است که اطراف آن با تور محاصره و کف آن با پوشش قابل شستشو فرش گرديده و محيط خوبى است که کودک از خطرات احتمالى دور بماند.
|
|
|
|
| نخستين تلاش‌هاى کودک براى ايستادن، در حدود ۱۰ ماهگى صورت مى‌گيرد. کودک در اين زمان وقتى در تختخواب خود قرار دارد مى‌تواند سر پا ايستاده، دست‌هاى خود را رها کند ولى ناگهان مى‌افتد. توجه به نکات زير ضررورى است:
|
|
| - تختخواب کودک بايد نرده داشته باشد تا کودک در معرض سقوط قرار نگيرد.
|
|
| - کودک در سن ۱۲ ـ ۸ ماهگى قادر به چهار دست و پا رفتن است و به هر طرف سر مى‌زند و مى‌تواند اشياء کوچکى را از زمين برداشته، به دهان بگذارد. بايد مراقب بود اطراف کودک هميشه تميز باشد.
|
|
| - در سن ۱۲ ـ ۱۰ ماهگى با گرفتن دست، او مى‌تواند از زمين بلند شود بايد مراقب بود که اين عمل به سرعت صورت نگيرد وگرنه منجر به افتادن خواهد شد (شکل بلند شدن به‌وسيله گرفتن) .
|
|
|
|
|
| - در سن ۱۸ ـ ۱۲ ماهگى از زمين بلند شده، با پاهاى باز در حالى‌که بالا تنهٔ وى به طرف جلو است و دست‌هاى خود را براى حفظ تعادل باز نگه داشته است مى‌ايستد و سپس شروع به راه رفتن مى‌کند (شکل بلند شدن بدون کمک). در اين سن چهار دست و پا از پله‌ها بالا مى‌رود و جلوگيرى از خطر سقوط او بسيار مهمّ است. پله‌ها را بايد به نرده‌هاى حفاظتى مجهز نمود و از طرفى کودک را کنترل کرد تا به تنهائى از پله‌ها بالا نرود (شکل بالا رفتن از پله‌ها و خطر سقوط)
|
|
|
|
|
|
|
|
| - کودک در سن ۱۸ ماهگى مى‌تواند روى صندلى خود بايستد و از صندلى‌هاى ديگر بالا برود اين عمل براى وى بسيار لذت بخش است لذا بايد از اين عمل او ممانعت نشود و بايد با کنترل و نظارت او را آزاد گذاشت. صندلى مخصوص کودک بايد به کمربند مجهز باشد.
|
|
| - کودک در سن ۱۸ ـ ۱۲ ماهگى براى ايستادن تلاش مى‌کند و چون مبتدى است خطر سقوط وى زياد است؛ لذا بايد کاملاً مراقب او بود.
|
|
|
نکات ايمنى در هنگام استفاده از اسباب‌بازى
|
|
| در هنگام استفاده از اسباب‌بازى به نکات زير توجه نمائيد:
|
|
| - حتى‌المقدور اسباب‌بازى‌هاى بُرنده و شکننده و نوک‌تيز را از دسترس کودک دور نگاه داريد (شکل الف)
|
|
|
|
|
| - اسباب‌بازى‌هاى فلزى در شيشه‌اى را هرگز در اختيار او قرار ندهيد.
|
|
| - هرگز اسباب‌بازى کودک را با روبان و نخ به گردن او نيندازيد و يا به ميله‌هاى تخت وى گره نزنيد زيرا اين بى‌احتياطى باعث خفگى کودک خواهد شد.
|
|
| - از گذاشتن کيسه‌هاى نايلونى در دسترس کودکان اجتناب ورزيد چرا که کودکان کيسه را به سر مى‌کشند. اين امر ممکن است باعث خفگى آنان شود.
|
|
| - اسباب‌بازى بايد متناسب با سن و جنس کودک باشد و در مورد شيرخواران حتماً سعى شود از قطعات ريز و کوچکى که قابل بلعيدن است استفاده نگردد.
|
|
| - از رنگ‌هاى سمى و پاک‌شدنى استفاده نشود زيرا کودکان عادت دارند هر چيزى را به دهان ببرند.
|
|
| - اسباب‌بازى‌ها بايد حتى‌الامکان قابل شستشو باشند.
|
|
| - ابتدا ملحفه تميزى بر روى فرش انداخته، سپس اسباب‌بازى‌ها را در اختيار کودک قرار دهيد. مراقب باشيد کودک به اطراف اتاق نرود.
|
|
| - اسباب‌بازى از نظر رنگ و اندازه نيز بايد متناسب سن کودک باشد.
|
|
| - اسباب‌بازى گران‌قيمت نباشد تا در صورت خراب شدن يا از بين رفتن مجدداً قابل خريدارى باشد.
|
|
|
|
