هواى آزاد و آفتاب

هواى آزاد و آفتاب

طفل شما به هر دوى اين عناصر مانند هر موجود زندهٔ ديگر احتياج دارد. نور آفتاب مانع ابتلا به راشيتيسم مى‌شود. اين بيمارى طفل شما را حتى در زمستان سال دوم نيز تهديد مى‌کند.

کودکان خود را در اطاق‌هاى آفتاب‌گير منزل دهيد. جلوى پنجره‌ها پرده‌هاى نازک آويزان کنيد که نور خورشيد به راحتى از آن عبور کند. هواى اطاق را حتماً زود‌به‌زود تهويه کنيد. در شب پنجره را کمى باز بگذاريد. فقط در شب‌هاى يخبندان از اين کار صرف‌نظر کنيد، طبيعى است کودک شما حتى در زير يکسال بايد تا جائى که ممکن است در هواى آزاد بيايد. آپارتمان‌ها معمولاً يک بالکن دارند. اين بالکن براى کودکان زير يکسال ايده‌آل است. زيرا مى‌توانيد او را با کالسکه آنجا بگذاريد. و وقت بيرون رفتن از منزل را ذخيره کنيد و به‌کارهاى ديگر برسيد. اما از دو سالگى به بعد وضع تغيير مى‌کند و بالکن ديگر به‌صورت نوعى زندان در مى‌آيد که کف آن از بتن است و داراى ميله‌هاى آهنى مى‌باشد، او از آنجا دنيا را از دور مى‌بيند در حالى‌که ميل دارد آن را از نزديک ببيند و لمس کند. اگر در بالکن گل گذاشته‌ايد او آن را ريزريز مى‌کند اسباب‌بازى‌هاى خود را از بالا به پائين مى‌اندازد، آب مى‌ريزد و از همهٔ اينها گذشته شما نمى‌توانيد او را در بالکن تنها رها سازيد. پس راهى نمى‌ماند جز آنکه براى پياده‌روى همراه طفل به بيرون از منزل برويد؛ پياده رفتن که چه عرض کنم بهتر است بگوئيم براى ايستادن! چون اطفال هر قدمى که برمى‌دارند چيزى توجه آنها را جلب مى‌کند در نتيجه بيشتر اوقات در ايستادن مى‌گذرد.

شايد کودک شما بهتر پياده روى مى‌کند اگر يک حيوان و يا يک کالسکهٔ کوچک را دنبال خود بکشد. بعضى کودکان نيز از يک جاى معين خوششان مى‌آيد و به اميد آن راه مى‌روند. مثلاً به سمت بانک، يا يک پل، و يا پارک. در پارک مى‌تواند قايم موشک بازى کند يا چوب و برگ جمع نمايد. لزومى ندارد که طفل را هنگام پياده روى لباس خوب بپوشانيد بلکه بايد لباسى باشد که او بتواند روى زمين بنشيند و اگر کمى خيس و کثيف شد اشکالى نداشته باشد. رضاى نفس مهم‌تر از پوشش ظاهرى است.

با کودکان کوچک نمى‌توان پياده‌روى‌هاى بزرگ انجام داد زيرا آنها نمى‌توانند زياد راه بروند و از طرفى ظهر بايد حتماً در منزل باشند که ناهار بخورند و بخوابند و گرنه، خيلى ناراحت مى‌شوند. پس، از انتخاب راه دور و از اتوبوس سوارى حتى‌المقدور صرف‌نظر کنيد و کوتاه‌ترين راه را که هدف فقط استفاده از هواى آزاد باشد انتخاب نمائيد. آيا مى‌توانيم اطفال کوچک را در مسافرت‌ها همراه ببريم؟ اگر مقصد دامان طبيعت يا محل‌هاى مخصوص کامپينگ براى اطفال باشد بسيار ايده‌آل است زيرا در آنجا در هواى تازه و کنار آب و با ساير همسالان خود به بازى و تفريح مى‌پردازند، چيزهاى تازه مى‌بينيد و تجارب جديد کسب مى‌کنند و چه بسا عادت‌هاى بد مثل بدغذائى و کم اشتهائى و غيره نيز از بين برود، اگر کمى رعايت حال طفل را بکنيد او مى‌تواند با شما به مسافرت‌هاى طولانى‌تر نيز بيايد، در صورتى‌که هر دو ساعت يک‌بار ماشين را نگه داريد و طفل را پياده کنيد تا کمى راه برود و يا هر وقت که خسته شد بتواند در ماشين بخوابد. هيچ‌وقت طفل کوچک را در صندلى مخصوص که به پشتى صندلى جلو ماشنى ننشانيد زيرا راننده حواسش پرت مى‌شود و خداى ناخواسته ممکن است تصادفى رخ دهد. براى او شير خشک و غذاى آماده برداريد تا در برنامهٔ غذائى نيز تغييرى داده نشود. چند اسباب‌بازى که در ماشين همراه داشته باشد ضرورى است و به هيچ عنوان زايد نيست.

- آيا خردسالان مى‌توانند حمام آفتاب بگيرند؟

اين معما را معمولاً خود اطفال حل کرده‌اند بدين معنى که آنها مدتى در يک مکان بند نمى‌شوند و دايم در آفتاب و سايه در حرکت هستند.

اما اگر شما مى‌خواهيد حمام آفتاب بگيريد و طفل را نزد خود نگهداريد توجه داشته باشيد که بدن او به هيچ وجه نبايد بسوزد. پوست او را با يک کرم و يا روغن محافظت کنيد، روى سر وى کلاه سبکى بگذاريد و بالاتنه را با يک زيرپيراهن از اشغهٔ آفتاب محفوظ داريد. اگر اين اصول را رعايت نکنيد در آن صورت تعجب نکنيد که طفل شما سرحال نيست و دائم گريه مى‌کند. استفادهٔ زياد از آفتاب ايجاد تحريک مى‌کند و سازگار نيست. آيا مى‌توان طفل کوچک را در آب دريا و يا در آب رودخانه وارد کرد؟ اطفال نيز مانند بزرگسالان در مقابل آب جبهه‌هاى مختلف مى‌گيرند بعضى‌ها مشتاق آب بازى هستند و از آن سير نمى‌شوند. عدهٔ ديگر برعکس از آن کناره مى‌گيرند و فقط وقتى که آب خوب گرم باشد وارد آن مى‌شوند. اما معمولاً اطفال دوست دارند در کنار رودخانه و کنار دريا بازى کنند. البته بايد اطفال را به اعماق آب نبرد.

'حمام هوا' نيز براى طفل لازم است. فقط اولين بار که او را لخت مى‌کنيد سعى کنيد درجهٔ حرارت هوا پائين‌تر از ۱۸ درجه سانتى‌گراد نباشد. بچه‌هاى قوى‌بنيه بار اول در ۱۵ درجه سانتى‌گراد نيز مدت کوتاهى مى‌توانند بدون لباس باشند. 'حمام هوا' سوخت و ساز بدن و کار پوست را تحريک مى‌کند و اين خود عاملى است براى مقاوم شدن. در حقيقت مقاوم ساختن اطفال از طريق 'حمام هوا' بهتر صورت مى‌گيرد تا توسط آب سرد. البته دقت کنيد به محض اينکه احساس سرما مى‌کند به او لباس بپوشانيد. يک طفل خردسال نبايد هرگز مدتى از سرما بلرزد، در ماه‌ها اول بهار بيشتر دقت کنيد. در اين ماه‌ها لباس بچه‌ها را با احتياط کم کنيد. در اين ماه‌ها بچه‌ها خيلى مريض مى‌شوند شايد علت آن اين باشد که زمستان تغذيهٔ زمستانى از مقاومت بدن اطفال کاسته باشد. در پائيز برعکس لازم نيست زياد بترسيد زيرا در اثر استفاده از هواى گرم و نور خورشيد کافى، به‌نظر مى‌رسد که اطفال مقاوم‌تر شده‌اند.

بچه‌ها روزهاى آفتابى زمستان را با برف و کمى يخبندان دوست دارند. در اين روزها به آنها يک شلوار گرم بلند و يک کاپشن بپوشانيد، دقت کنيد که پاها گرم و خشک باشند. امروزه چکمه‌هاى لاستيکى يافت مى‌شوند که پا را از رطوبت محفوظ نگه مى‌دارند. لباس‌هاى زير را متناسب با درجهٔ برودت انتخاب کنيد. فقط مهربانى را از حد نگذرانيد و به کودکان خود بى‌موقع لباس زير پشمى نپوشانيد چون اگر عرق بکنند به آسانى سرما مى‌خورند. هر بچه‌اى برف را دوست دارد و با آن مثل آب و شن و غيره بازى مى‌کنند، فقط دقت کنيد که اطفال در برف نايستند يا ننشينند تا سردشان بشود. مخصوصاً پاهاى يخ کرده کليه‌ها را تهديد مى‌کند و باعث سرما خوردن عضوهاى زير شکم مى‌شود براى دختران مخصوصاً مثانه در معرض خطر قرار دارد. هر بچه‌اى مى‌خواهد از برف بخورد، مانع اين کار شدن کاملاً مقدور نيست، فقط دقت کنيد که برف تميز باشد و خيلى خورده نشود. هر چه هوا سردتر مى‌شود مدت توقف در برف را کوتاه کنيد. به‌طور کلى روزهاى سرد زمستان عاملى است طبيعى براى مقاوم ساختن عاقلانهٔ اطفال.