بد روى هم قرار گرفتن دندان‌هاى قدامى يا پيشين

با توجه به بررسى‌ها، مکيدن بلندمدت انگشت روى چگونگى رشد دندان‌ها تأثير مى‌گذارد. فشار انگشت روى اندان‌ها مى‌تواند منجر به جابه‌جائى و بد شکل قرار گرفتن آنها شود. شدت بد شکل‌گيرى داندان‌ها بستگى به جهت اين فشار، مدت و تناوب آن و نيز شدت مکيدن دارد. با توجه به بررسى‌ها، مکيدن انگشت به مدت طولانى مى‌تواند دندان‌ها را به شکلى قرار دهد که وقتى روى هم قرار مى‌گيرند دندان‌هاى بالا جلوتر از دندان‌هاى پائين قرار بگيرند و يا ميان دندان‌هاى بالائى و پائينى فاصله‌اى ايجاد گردد.

گاز طبيعى

براى درک انواع مشکلات دندانى مرتبط با مکيدن انگشت و اينکه اين کار چگونه مى‌تواند روى شکل دهان اثر بگذارد، بايد گاز طبيعى را بشناسيم. گاز طبيعى مشمول شرايطى است که وقتى دندان‌ها را روى هم جفت مى‌کنيم، دندان‌هاى بالائى در رو و بالاى دندان‌هاى پائينى قرار بگيرند.

بد روى هم قرار گرفتن دندان‌هاى قدامى يا پيشين

بد روى هم قرار گرفتن دندان‌ها در اين قسمت شامل دندان‌هاى پيشين يا قدامى مى‌شود.

فاصله افتادن ميان دندان‌هاى پيشين بالا

از جمله شايع‌ترين شکل بد قرار گرفتن دندان‌ها به روى هم در ارتباط با مکيدن انگشت، فاصله افتادن ميان دندان‌هاى پيشين بالائى و پائينى است (شکل فاصله افتادن ميان دندان‌هاى بالائى و پائينى). بررسى روى ۷۲۳ کودکى که انگشت مى‌مکيدند نشان داد که ۸۸ درصد آن کودکان با اين مشکل روبه‌رو بودند. از جمله مشکلات ناشى از اين طرز قرار گرفتن دندان‌ها مى‌توان به سائيدگى دندان‌ها، خستگى و اسپاسم عضلات دهان و يا اختلال موسوم به تى‌ام‌جى اشاره کرد.کودکانى که دندان‌هاى قدامى بالا و يا نيششان از هم فاصله دارد در جويدن غذا کارائى لازم را ندارند. اين بچه‌ها به‌خصوص از گاز زدن به سيب يا ذرت و غذاهائى با اين ماهيت اکراه دارند زيرا نمى‌توانند دندان‌هاى بالائى و پائينى را به هم برسانند تا درست گاز بزنند.

حرکت زبان

در اشخاص سالم، عمل بلع به اين شکل انجام مى‌شود که زبان به سق بالاى دهان نزديک مى‌شود و فشار وارد به غذا، عمل بلع را ممکن مى‌سازد. اما در کودکانى که ميان دندان‌هاى بالائى و پائينى آنها فاصله افتاده، زيان بايد به اجبار اين فاصله را پر کند. بچه‌هائى که با اين طرز بلع روبه‌رو مى‌شوند اغلب از ناراحتى معده شکايت مى‌کنند که علت آن مى‌تواند بلعيدن هواى اضافى باشد. ممکن است اين مشکل به مرور بيشتر شود که علت آن از يک‌سو فشار زبان به سمت جلو و از سوى ديگر مکيدن انگشت است.

پيش آمدگى دندان‌هاى بالائى

فشار انگشت به دندان‌هاى بالائى سبب مى‌شود که اين دندان‌ها به سمت جلو امتداد پيدا کنند. کودکانى که دندان‌هاى بالائى پيش آمده دارند دو برابر ساير کودکان با شکستگى و آسيب دندان‌ها برمى‌خورند.

يکى از مشکلات ناشى از پيش‌آمدگى دندان‌هاى بالائى اين است که بسته شدن لب‌ها با دشوارى صورت مى‌گيرد و از آن جائى که دهان برخلاف بينى داراى مکانيزم تصفيه نيست، با بازماندن دهان، باکترى‌ها به راحتى وارد بدن مى‌شود. جمع‌آورى بزاق در دهان هم دشوار مى‌شود.

رابطه آرواره‌ها از نوع دوم

در رابطه آرواره‌ها از نوع دوم، آرواره پائينى و دندان‌ها به مقدار زياد به سمت درون دهان امتداد پيدا مى‌کنند. اغلب مى‌گويند اين مشکل ارثى است، ولى ترديدى نيست که فشار ناشى از شست دست به دندان‌هاى بالائى به ايجاد اين مسئله کمک مى‌کند.

بد روى هم قرارگرفتن دندان‌هاى خلفى

مشکلى است که براى دندان‌هاى عقبى، قوس دندان‌ها و سق ايجاد مى‌شود. در حالى‌که علت بسيارى از بد روى هم قرار گرفتن‌هاى دندان‌هاى قدامى ناشى از مکيدن ادامه‌دار شست است، مشکل خلفى ناشى از فشار گونه‌ها و زبان مى‌باشد. در جريان فعاليت مکيدن عضلات گونه‌ها به سمت داخل و در خلاف جهت قوس دندان‌هاى بالائى منقبض مى‌شوند و به باريک شدن آن منجر مى‌گردند. از طرف ديگر حرکت زبان منجر به بسط قوس پائينى دندان‌ها مى‌گردد. در نتيجه ممکن است بعضى از دندا‌هاى بالائى به‌جاى اينکه بيرون از دندان‌هاى پائينى قرار گيرند، در داخل آن جاى بگيرند (شکل عضلات دهانى چهره به هنگام مکيدن انگشت) اين حالت را نشان مى‌دهد.