دستور بافت دستکش کاموائى

دستور دوخت کيسهٔ خواب

دو قطعه پارچه هر کدام به عرض تقريباً ۴۰ سانتى‌متر و طول ۶۰ سانتى‌متر آماده مى‌کنيم. هيچ‌گونه برشى نبايد روى آن انجام شود.

يک طرف عرض دو قطعه پارچه را جداگانه، با نوارى تميز و با دقت مى‌دوزيم، و آن را تا ۲۰ سانتى‌متر از طرفين پائين ادامه مى‌دهيم. سپس دو قطعه پارچه را روى هم قرار داده (اگر پارچه به قدر کافى موجود است مى‌توان يک قطعه بزرگ انتخاب نمود و سپس وسط آن را تا کرد) و درزهائى که حاشيه نگذاشته‌ايم يعنى تميز ندوخته‌ايم با هم به خوبى مى‌دوزيم. بالاى آن باز است و داراى دو شکاف طرفى مى‌باشد. شکاف‌ها توسط دگمه و جا دگمه و يا نوار بسته مى‌شوند. در اين حال گشادى آن را برحسب حجم بدن طفل معيّن مى‌کنيم. کيسه بايد به‌ خوبى طفل را احاطه نمايد نه آنکه به او بپيچد. وقتى بزرگ‌تر شد به آسانى دگمه را کمى بيرون‌تر مى‌دوزيم. در وسط کنارهٔ بالا يک دگمه دوخته مى‌شود، و در قسمت ديگر در وسط با نخ يک قلاب مى‌دوزيم. حال يک نوار کتانى يا پنبه‌اى به عرض ۲ سانتى‌متر و طول ۴۵ سانتى‌متر مى‌گيريم، در هر دو انتهاء آن يک سوراخ دگمه مى‌دوزيم (جا دگمه). يک طرف آن را به دگمهٔ جلوى کيسه متصل مى‌سازيم، و نوار را از روى يک شانهٔ کودک به پشت مى‌کشيم و از قلاب عبور مى‌دهيم و از شانهٔ ديگر کودک به جلو مى‌آوريم، و در همان دگمه متصل مى‌سازيم. اکنون کودک جاى گرمى دارد، و در هنگام دست و پا زدن نمى‌تواند لخت و رو باز قرار گيرد (شکل الف) طفل به خوبى مى‌تواند در آن حرکت نمايد، و حتى بخزد، او همچنين مى‌تواند بلند شود و بايستد. ۲ الى ۳ عدد از اين کيسه کافى است. در اواخر اولين سال زندگي، کودک، بيشتر وقت روز را در خارج از تختخواب مى‌گذارند، او شايد اکنون مى‌خزد، مى‌ايستد و راه مى‌رود. از اين جهت به لباس‌هاى کوچک شخصى نياز دارد. او بايد در خانه و در خارج از خانه و در زمستان هميشه به وضع زيبا و مناسبى لباس بپوشد.

کودک يک پيراهن و روى آن يک ژاکت در بر دارد. در فصل سرد، پائين بدن و پاها هم بايد مانند بالاتنه گرم پوشيده شوند. لباس کودک بايد طورى دوخته شود که اگر اتفاقى روى داد به سرعت قابل تعويض باشد. بسيارى از کودکان در اين وقت هنوز جوراب شلوارى به پا دارند. اما آن زود کثيف مى‌شود و گشاد مى‌گردد و کهنه‌ها به اطراف مى‌لغزد. پس هدف ما را اجراء نمى‌نمايد. اگر کودکى که مانند بزرگسالان (آنهائى که واقعاً تميز هستند) لباس مى‌پوشد، يعنى جوراب، زيرشلوار، يا دامن، در صورت خيس شدن، لباس کثيف و خيس او فوراً تعويض شود، لباس کثيف زياد جمع نمى‌گردد.

اکنون بهتر از همه شلوار بند است.

به ۹۰ سانتى‌متر پارچه که عرض آن هم ۹۰ سانتى‌متر باشد، احتياج داريم. هر پارچهٔ قابل شستن که نه زياد در رنگ آن روشن باشد و نه زياد نازک باشد مناسب است. به‌خصوص اگر مخمل کبريتى انتخاب شود، بسيار زيبا خواهد بود. البته مى‌توان از لباس‌هاى مستعمل نيز آن را تهيه کرد. در برش، گشادى آن طورى بايد تنظيم شود که کهنه‌هاى قنداق جاى کافى داشته باشند. ساق شلوار هم را بايد گشاد گرفت تا در وقت لزوم بتوان آن را از روى کفش عبور داد. هر نيمهٔ شلوار يک تکه بريده شده است. اگر پارچهٔ مستعمل به‌صورت قطعات کوچک است مى‌توان هر نيمهٔ آن را از دو تکه به‌طورى که در آن راسته باشد دوخت، رکاب و بخش سينهٔ آن از يک پارچه نازک آستر داده مى‌شود.

در تابستان بهتر است کودکان شلوارکى از يک پارچه با نقشه زيبا و قابل شستن بپوشند. دختران کوچک روى آن پيراهن در بر کنند (شکل ب) هرگونه پارچهٔ باقيماندهٔ و لباس بدون استفاده مى‌تواند در اينجا به‌کار رود مقدار پارچه ۱۲۵ سانتى‌متر عرض ۸۰ سانتى‌متر. نمرهٔ ۲ و ۳ دوقسمت جلو و پشت را نشان مى‌دهد. اگر بخواهيم لباس کوچکى بدوزيم در اين صورت به آن آستين وصل مى‌نمائيم (نمرهٔ ۴) شلوارک معمولاً با رکاب دوخته مى‌شود، اما آن را مى‌توان بدون رکاب در زيرپيراهن به‌عنوان زير شلوار استفاده کرد. در چهارمين سال (از ۹ ماهگى تا يکسالي) در زمستان لباس‌هاى روى کانوائي، بسيار ضرورى و لازم است. زيرا کودکان در زمستان در لباس پنبه‌اى گرم نمى‌شوند.

بالا تنه را يک پلوور کاموائى، گرم نگاه مى‌دارد. پسران يک شلوار مى‌پوشند. دختران نيز مى‌توانند يک شلوار به پا کنند. اما بعضى مادران دامن و يا لباس کاموائى را ترجيح مى‌دهند. براى لباس‌هاى کانوائى کودک کوچک ما، کانواهاى باقيمانده در خانه به ‌خوبى مى‌توان به‌کار برد، ققط بايد قبلاً مطمئن شويم که رنگ‌هاى آنها ثابت باشد، تا در موقع شستن رنگ‌ها به هم نروند و لباس بد‌نما نشود.

حالا شمه‌اى هم دربارهٔ انتخاب رنگ بيان مى‌کنيم: رنگ سفيد پراکتيک نيست. زود کثيف به نظر مى‌آيد، و همچنين چون زياد بايد شسته شود از زيبائى آن کاسته مى‌شود. ضمناً خوب هم گرم نمى‌کند. براى کودکان بلوند با چشمان آبي، رنگ آبى و چنانچه گونه‌ها قرمزى هم داشته باشند رنگ سبز بسيار مناسب است. اگر کودک بلوند رنگ پريده است، بهتر است از رنگ سبز صوف نظر شود. آنهائى که چشمان مشکى (تيره) و رنگ‌ موهاى تيره دارند رنگ قرمز بسيار مناسب است. قهوه‌اى و زرد نيز براى اين دستهٔ اخير نامناسب نخواهد بود.

لباس بچه‌ها طبعاً خيلى بيشتر از بزرگ‌ترها شسته مى‌شود. چناچه لباس‌هاى کانوائى به طريق صحيح شسته نشوند، خيلى زود کهنه و غيرقابل استفاه مى‌شوند. اکنون ما در اينجا روش شستن لباس‌هاى کانوائى را بيان مى‌کنيم: با آب نيم گرم و صابون و يا پودر و چنانچه ممکن باشد پودر مخصوص شستن لباس‌هاى کانوائي. لباس را در آب نيمه‌ گرم و پودر مدت کمى قرار داده، نقاطى که کثيف است مالش داده، پس از آبکشى آن را روى ميزى با احتياط در بين دو پارچهٔ تميز در فرم درست خود بايد پهن نمود. هرگز لباس کاموا را نبايد در آفتاب يا روى شوفاژ و يا روى بخارى خشک کرد، زيرا رنگ‌هاى روشن با اين عمل فوراً زود مى‌شوند.

دستور بافت دستکش کاموائى

- لوازم مورد‌نیاز:

مقدار کاموا: ۲۰ گرم

ميل: نازک

- تکنیک از زیر و از رو:

شروع: ۵۶ دانه. روى چهار ميل در هر کدام ۱۴ دانه ۳۰ رديف يکى از زير و يکى از رو مى‌بافيم. سپس رديف سوراخ دار، براى عبور بافته مى‌شود:

دو تا را با هم مى‌بافيم، يکى زياد مى‌کنيم (نخ را روى ميل مى‌آوريم) دو تا را باهم مى‌بافيم الى آخر، در رديف بعدى و پس از آن مرتباً از زير مى‌بافيم، واضح است آنهائى را که اضافه نموده‌ايم، به‌عنوان يک دانه محسوب مى‌شود و بافته خواهد شد. ۳۰ رديف به اين ترتيب مى‌بافتم و سپس کم مى‌کنيم: آخرين دانهٔ ميل چهارم را داخل اولين ميل مى‌نمائيم و آن را با اولين دانهٔ ميل او با هم مى‌بافيم. بدين نحو آخرين دانهٔ دومين ميل را، داخل ميل سوم نموده، اين عمل را آنقدر ادامه مى‌دهيم تا ميل دوم و چهارم تمام شود. حالا دستکش را پشت و رو نموده، ميل اول و سوم را روى هم قرار مى‌دهيم و دانه‌هاى آنها را با هم مى‌بافيم و کم مى‌کنيم. دستکش تمام است. مجدداً آن را به رو بر مى‌گردانيم. دستکش بافته شده قدرى از طفل بزرگ است، اما مى‌‌توان در زمستان آينده هم از آن استفاده کرد. اين کار درستى نيست که دستکش يک انگشتى ببافيد زيرا کودک آن را در دهان مى‌برد و مى‌جود و در زمستان يخ مى‌زند. تا وقتى که دست‌هاى طفل در هواى آزاد زياد سر نمى‌شود، دستکش کاموائى ضرورتى ندارد. در اطاق که حتماً بايد از پوشيدن آن خوددارى گردد.