اختلال اضطراب - افسردگی مختلط

اختلال اضطرابی به‌دلیل یک بیماری طبی عمومی

تعداد زیادی از بیماری‌های طبی می‌توانند نشانه‌های اضطراب ایجاد کنند. به جدول زیر نگاه کنید.

- علل طبی و نورولوژیک اضطراب:
	- اختلالات نورولوژیک:
		نئوپلاسم‌های مغزی	آنسفالیت
		ضربه مغزی و سندرم‌های پس از ضربه	سیفیلیس مغزی اسکلروز متعدد (MS)
		بیماری مغزی - عروقی	بیماری ویلسون
		خونریزی تحت عنکبوتیه (ساب‌‌آراکنوئید)	بیماری هانتینگتون
		میگرن	صرع
	- حالت‌های سیستمیک:
		هیپوکسی
		بیماری قلبی عروقی	آنمی
		نارسائی ریوی
	- اختلالات غدد درون‌ریز:
		اختلال هیپوفیز	اختلال آدرنال
		اختلال تیروئید	فتوکروموسیتوم
		اختلال پاراتیروئید	اختلالات ویریلیزاسیون زنان
	- اختلالات التهابی:
		لوپوس اریتماتو	پلی‌آرتریت نودوزا
		آرتریت روماتوئید	آتریت گیجگاهی (تمپورال)
	- حالت‌های کمبود ویتامین:
		کمبود ویتامین ب ۱۲	پلاگر
	- حالت‌های متفرقه:
		هیپوگلیسمی	پورفیری
		سندرم کارسینوئید	مونونوکلئوز عفونی
		بدخیمی‌های سیستمیک	سندرم پس از هپاتیت
		سندرم پیش از قاعدگی	اورمی
		بیماری‌های تب‌زا و عفونت‌های مزمن
	- حالت‌های توکسیک:
		ترک الکل و دارو	فسفر
		داروهای وازوپرسور	ارگانوفسفات‌ها
		پنی‌سیلین	دی‌سولفید کربن
		سولفونامیدها	بنزن
		جیوه	عدم تحمل آسپرین
		آرسنیک

اختلال اضطرابی ناشی از مواد

تعداد زیادی از مواد و داروها می‌توانند نشانه‌های اضطراب ایجاد کنند جدول زیر را نگاه کنید

مسمومیت	ترک
آمفتامین‌ها و دیگر مقلدهای سمپاتیک	الکل
آمیل نیتریت	داروهای ضدفشار خون
آنتی‌کولینرژیک‌ها	کافئین
کافئین	ایپوئیدها
حشیش	آرام‌بخش - خواب‌آورها
کوکائین
توهم‌زاها
تئوفیلین
یوهیمبین

اختلال اضطراب - افسردگی مختلط

این اختلال بیمارانی را توصیف می‌کند که هم علایم اضطراب و هم علایم افسردگی دارند، ولی معیارهای تشخیصی یک اختلال اضطرابی با یک اختلال خلقی وجود ندارد. این تشخیص گاهی در مراکز مراقبت اولیه درمانی استفاده می‌شود و در اروپا به‌کار می‌رود، گاهی آن را نورآستنی (neurasthenia) می‌نامند.

حالات اضطرابی دیگر

- اختلال انطباقی همراه با اضطراب:

این اختلال، در مورد بیماری که استرسور آشکاری داشته و اضطراب زیادی در عرض به ماه از شروع استرس پیدا کرده است، به‌کار می‌رود. انتظار می‌رود که از شش ماه بیشتر طول نکشد.

- اضطراب ثانویه به اختلال روانپزشکی دیگر:

هفتاد درصد بیماران افسرده، اضطراب دارند. بیماران پسیکوتیک - اسکیزوفرنی، مانیا، یا اختلال پسیکوتیک کوتاه‌مدت - اغلب دچار اضطراب می‌شوند (اضطراب پسیکوتیک). اضطراب در دلیریوم و دمانس شایع است (واکنش فاجعه‌آمیز ـ catastrophic reaction).

- اضطراب موقعیتی:

آثار یک موقعیت استرس‌زا به‌طور موقت و توانائی سازگاری و تطابق غلبه می‌کند. اگر غلبه بر استرس که در گذشته رخ داده به ذهن آورده شود، در موقعیت‌های کمی ممکن است این اتفاق بیفتد.

- اضطراب از مرگ:

این نوع به‌طور تیپیک منجر به درماندگی، تغییرات جسمی، از دست دادن کنترل، و از دست دادن اطرافیان همراه با احساس گناه و شرم می‌گردد.

- اضطراب جدائی و اضطراب ناشی از یگانه:

افرادی که به دوران کودکی پسرفت می‌کنند، از جمله کسانی‌که بیماری طبی دارند، ممکن است ثانویه به جدا شدن از فرد مورد علاقه، یا در مواجهه با پرسنل بیمارستان، دچار اضطراب گردند.

- اضطراب به‌دلیل از دست دادن اعتماد به نفس:

ممکن است واکنشی به بیماری، طرد شدن یا از دست دادن شغل باشد، به‌خصوص اگر هر یک از این مسائل، به‌عنوان نقص یا شکست تجربه شوند.

- اضطراب به‌دلیل از دست دادن کنترل بر خود:

در مواردی‌که لازم است کنترل به دیگری واگذار شود، مثلاً در هنگام بیماری یا بستری شدن در بیمارستان، بیماری که نیاز دارد که احساس کنترل بر خود داشته باشد، ممکن است بسیار هراسان شود.

- ترس به‌دلیل وابستگی یا صمیمیت:

اثر نیازهای وابستگی گذشته، حل و فصل نشود، بیمار نمی‌تواند موفقیت‌هائی مثل مراقبت طبی یا یک ارتباط نزدیک را، که نیاز به وابستگی دارد، تحمل کند.

- اضطراب به‌دلیل احساس گناه و مجازات:

اگر بیماری انتظار مجازات به‌دلیل خلافی واقعی یا تصوری را داشته باشد، ممکن است احساس اضطراب کند و فعالانه به دنبال مجزاات یا حتی تنبیه خود برود.

- اضطراب نشانه‌ای:

اصطلاحی است که زیگموند فروید برای اضطراب ناخودآگاهی که فرد تجربه می‌کند و مکانیسم‌های دفاعی را برای مقابله با موقعیت تهدیدآمیز بالقوه به‌کار می‌گیرد، به‌کار برده شده است.