جدول ضدردهای شبه‌افیونی برای کنترل درد ناشی از سرطان

آنالژی (analgesia) یعنی فقدان یا از دست دادن حس درد. مؤثرترین ضددردها، داروهای مخدر هستند (داروهائی که از تریاک یا مواد شبه‌افیونی استخراج می‌شوند) که درد را تسکین می‌دهند، خلق و رفتار را تغییر می‌دهند و توانائی بالقوه ایجاد وابستگی و تحمل را دارند.

مواد شبه‌افیونی (اپیوئید) یک اصطلاح ژنریک است که شامل داروهائی می‌شود که به گیرنده‌های شبه‌افیونی متصل می‌شوند و اثر مخدر ایجاد می‌کنند. این داروها در کنترل کوتاه‌مدت دردهای حاد و شدید بسیار مفید هستند. یک هدف باید کاهش سطح درد باشد تا بیمار بتواند با حداقل ناراحتی بخورد و بیاشامد. یک دستورالعمل شامل دادن دارو هنگام درخواست بیمار است. به‌کارگیری مقادیر اندازه‌گیری‌شده دارو برخوردی جدید با کنترل درد است که تأثیر آن در حال اثبات است. مواد شبه‌افیونی اصلی در جدول ضدردهای شبه‌افیونی برای کنترل درد ناشی از سرطان ذکر شده‌اند.

جدول ضدردهای شبه‌افیونی برای کنترل درد ناشی از سرطان

	دارو			دوز (میلی‌گرم خوراکی یا تزریقی)			نیمه‌عمر پلاسمائی (ساعت)			دوز شروع خوراکی (میلی‌گرم)
	Opiooid agonists			۱۰ IM ۶۰ IM			۴ - ۳			۶۰ - ۳۰
	Hydromophone			۱/۵IM 7/5oral			۳-۲			۴۸-۲
	Methadone			۱۰M ۲۰oral			۲۴-۱۲			۱۰-۵
	Levorphanol			1IM ۴oral			۱۶ - ۱۲			۴ - ۲
	Oxymorphone			۱IM			۳-۲			NA
	Heroin			۵IM ۶۰oral			۴-۳			NA
	Meperidine			۷۵IM			۴-۳ (۱۶-۱۲ normeperidine)			۷۵
	Codeine			۳۰IM ۲۰۰oral			۴-۳			۶۰
	Oxycodone			۱۵IM ۳۰oral			ــ			۵

	دارو			ترکیبات تجاری در دسترس
	Opiooid agonists			Oral: tablet, liquid, slow-release tablet Rectal:50-30mg Injectable:SC,IM,IV,epidural, intrathecal
	Hydromophone			Oral:tablets 1,2,4mg Injectable:SC,IM,IV,2,3, and 10 mg/mL
	Methadone			Oral:tablets,liquid Injectable:SC,IM,IV
	Levorphanol			Oral: tablets Injectable: SC, IM, IV
	Oxymorphone			Rectal:10mg Injectable: SC,IM,IV
	Heroin			NA
	Meperidine			Oral:tablets Injectable:SC,IM,IV
	Codeine			Oral:tablets and combination with acethyl-sallicylic acid, acetaminophen, liquid
	Oxycodone			(Oral: tablets, liquid, oral formation in combination with acetaminophen (tablet and liquid) and aspirin (tablet

ضددردهای غیرمخدر

داروی تیپیک این گروه آسپیرین است برخلاف ضددردهای مخدر، که بر دستگاه عصبی مرکزی مؤثر هستند، سالیسیلات‌ها در سطح موضعی یا محیطی اثر می‌کنند، یعنی محل منبع درد معمولاً هر ۳ ساعت مصرف می‌شوند.

در مورد بیشتر ضددردها، غلظت پلاسمائی حداکثر بعد از ۴۵ دقیقه حاصل می‌شود و آثار ضددرد آنها ۴-۳ ساعت به طول می‌انجامد. سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی هم ممکن است به‌عنوان ضد درد به‌کار روند (۴۰۰-۲۰۰ میلی‌گرم اپیوپروفن هر ۴ ساعت). معادل‌های دارو: ۶۵۰ میلی‌گرم آسپیرین =۳۲ میلی‌گرم کدئین= ۶۵ میلی‌گرم پروپوکسی‌فن = ۵۰ میلی‌گرم پنتازوسین خوراکی.

دارونما (پلاسبو)

موادی که فعالیت فارماکولوژیک شناخته‌شده‌ای ندارند و بیشتر از طریق تلقین اثر می‌کنند تا فعالیت زیست‌شناختی. به تازگی نشان داده شده که نالوکسون، یک آنتاگونیست شبه‌افیونی، می‌تواند آثار ضددرد دارونما را متوقف کند. این مسئله نشان می‌دهد که آزاد شدن مواد شبه‌افیونی درون‌زا می‌تواند برخی از آثار دارونما را توجیه کند. درمان طولانی‌مدت با دارونما هرگز نباید هنگامی‌که بیمار به وضوح اعتراضی را نسبت به این درمان بیان کرده، انجام شود. به‌علاوه، درمان با دارونما اعتماد بیماران به پزشکانشان را به‌طور جدی تضعیف می‌کند. در نهایت، هنگامی‌که درمان مؤثری موجود است، نباید از دارونما استفاده شود.