احتیاط‌ها و عوارض جانبی

نفازودون دارای اثر ضدافسردگی قابل مقایسه با SSRIها می‌باشد، اما برخلاف آنها، نفازودون پیوستگی خواب را بهتر می‌کند و بر روی عملکرد جنسی اثر کمی دارد. نفازودون عموماً به‌خوبی تحمل می‌گردد. از نظر شیمیائی با ترازودون مرتبط است، اما باعث اثر آرام‌بخشی - رخوت‌زائی کمتری می‌شود. البته برخی از متخصصان معتقد هستند که نفازودون به‌طور معمول از SSRIها اثر ضدافسردگی کمتری دارد.

رهنمودهای بالینی

نفازودون دارای قرص‌های بدون روکش ۵۰، ۲۰ و ۲۵۰ میلی‌گرمی و قرص‌های روکش‌دار ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی‌گرمی می‌باشد. دوز توصیه‌شده شروع نفازودون ۱۰۰ میلی‌گرم دوبار در روز است. اما به‌خصوص در افراد مسن، ۵۰ میلی‌گرم دو بار در روز ممکن است بهتر تحمل شود. برای محدود کردن پیدایش عوارض جانبی، باید دوز روزانه را به‌طور آهسته و به اندازه ۱۰ تا ۲۰۰ میلی‌گرم با فواصلی که از یک هفته کمتر نمی‌باشند، اضافه کرد. بیماران سالمند باید حدود دوسوم دوزهای غیرسالمندی را دریافت می‌کنند، با بیشترین مقدار مصرف ۴۰۰ میلی‌گرم در روز همانند سایر ضدافسردگی‌ها اثر بالینی نفازدون معمولاً پس از ۲ تا ۴ هفته درمان بارز می‌شود.

احتیاط‌ها و عوارض جانبی

در کارآزمائی‌های پیش‌بالینی، ۱۶% افراد به‌علت عوارض جانبی درمان را قطع کردند. شایع‌ترین علل قطع عبارت بودند از تهوع (۵/۳%)، گیجی (۱۹%)، بی‌خوابی (۱۵%)، ضعف (۳/۱%) و آژیتاسیون (۲/۱%) عوارض جانبی گزارش شده با نفازودون در جدول زیر نشان داده شده‌اند. عوارض جانبی وابسته به دوز بودند و بیشتر در غلظت‌های بالا ظاهر می‌شدند (دوزهای بیش از ۳۰۰ میلی‌تگرم در روز).

جدول عوارض جانبی گزارش شده با نفازودون (۳۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرم در روز) و دارونما

	واکنش			نفازودون (%)			دارنما (%)
	سر درد			۳۶			۳۳
	خشکی دهان			۲۵			۱۳
	خواب‌آلودگی			۲۵			۱۴
	تهوع			۲۲			۱۲
	گیجی			۱۷			۵
	یبوست			۱۴			۸
	بی‌خوابی			۱۱			۹
	ضعف			۱۱			۵
	سبکی سر			۱۰			۳
	تاری‌ دید			۹			۳
	دیس‌پپسی			۹			۷
	کنفوزیون			۷			۲