لابوهم (۱۸۹۶)

داستان اپرای لابوهم (زندگی کولی‌وار)، حدود ۱۸۳۰ در محلهٔ ایتالیائی‌های پاریس رخ می‌دهد. قهرمان مرد داستان شاعر جوانی به‌نام رودولفو (Rodolfo) است که در اتاقی زیر شیروانی یا مارچلو (Marcello)، نقاش، کولن (Colline) فیلسوف و شونارد (Schaunard) موسیقیدان زندگی می‌کند. قهرمان زن این اپرا، خیاطی مسلول و فقیر به‌نام می‌می (Mimi) است که در همان ساختمان اقامت دارد. طرح داستانی ساده و تأثیرگذار این اپرا به اختصار چنین است: 'پسر دختر را می‌بیند، پسر دختر را از دست می‌دهد و هنگام مرگ دختر مسلول در آغوش پسر، آن دو به یکدیگر می‌پیوندند و پرده فرو می‌افتد' . همه می‌توانند با شخصیت‌ها و احساسات این اپرای محسور‌کننده ارتباط برقرار کنند. هر چند در این تصویر زندگی کولی‌وار، مایه‌های واقع‌گرایانه نیز یافت می‌شود، اما این تصویر از دریچهٔ مه‌آلود و ابهام‌آمیز رمانتیک دیده شده است.