سربالايى پنج استخوان کف دست با چهار استخوان رديف پايينى مچ دست (ذوزنقه، بزرگ، شبه ذوزنقه، و چنگکي) مفاصل زينى مىسازند که نمونهٔ کامل و پرتحرک آن مفصل شست دست در اين قسمت مىباشد که دو محور حرکتى آن در شکل زير نشان داده شده است.
محور اول که از طرف شست به طرف انگشت کوچک رفته و حرکتهاى آبداکشن و آداکشن را بهوجود مىآورد، در حالى که محور دوم که سبب حرکات فلکشن و اکستنشن مىگردد در حالتى تقريباً عمود بر کف دست وارد مىشود. بهطور کلى حرکت شست دست از اين مفصل داراى حرکات بسيار متنوعى مىباشد که به قرار زير است:
دور شدن (Abduction): به جلو آوردن شست دست در سطحى عمود با کف دست
نزديک شدن (Adduction): برگشت حرکت دور شدن است.
هايپرآداکشن (Hyperadduction): ادامهٔ حرکت نزديک شدن در سطحى عمود بر کف دست
باز شدن (Extension): حرکت شست دست، بهطورى که موازى با سطح کف دست از انگشت سبابه فاصله بگيرد .
تا شدن (Flexion): برگشت حرکت باز شدن
هايپرفلکشن (Hyperflexion): ادامهٔ حرکت فلکشن که با کمى آبداکشن همراه است.
حرکت (Opposition): (متقابله) که سر انگشت شست با سر هر يک از انگشتان تماس پيدا مىکند، ترکيبى است از حرکتهاى آبداکشن و هايپرفلکشن.
حرکت (Reposition): برگشت حرکت (Opposition) که ترکيبى از حرکتهاى اکستنشن و آداکشن مىباشد. همانگونه که قبلاً اشاره شد پرتحرکترين مفصل اين قسمت همان شست دست است و بقيه با اينکه از نوع مفصل زينى هستند ولى حرکت در آنها بسيار خفيف است و اين به علت وجود ليگامنتهاى اطراف آنها و ساختار مفصلى مىباشد.