اکستنشن ستون مهره‌ها

اولين مهرهٔ گردنى با استخوان پس‌سرى مفصل مى‌شود که ساختمان اين مفصل از نوع لقمه‌اى است، و فقط قادر به حرکات فلکشن و اکستنشن مى‌باشد و به‌مانند مفصل لولايى يا قرقره‌اى عمل مى‌کند. در عين حال داراى مقدارى کم فلکشن جانبى بوده و فاقد هرگونه حرکت چرخشى است.

مفصل بين مهره‌هاى اطلس و آکسيس از نوع مفاصل استوانه‌اى مى‌باشد و همان‌طور که اشاره گرديد موجب حرکات چرخشى مى‌شود و بدين طريق حرکات سر را از مهره‌هاى گردنى کامل مى‌کند. بقيهٔ مفاصل مهره‌هاى ستون مهره‌ها از نوع غضروفى مى‌باشد و ديسک موجود بين دو جسم مهرهٔ فوقانى و تحتانى در تمام قسمت‌ها به منزلهٔ مفصل کروى عمل مى‌نمايد. در واقع فاصلهٔ موجود بين دو مهره که توسط ديسک پر مى‌شود، امکان هرگونه حرکتى را حول سه محور حرکتى فراهم مى‌سازد. ولى بايستى توجه داشت يک مهره از مفصل فوقانى يا تحتانى خودش داراى حرکتى جزئى است. ولى وقتى چندين مهره در يک جهت تا مى‌شود فلکشن را مى‌توان با زاويهٔ بيشترى مشاهده نمود.

فلکشن ستون مهره‌ها

تاشدن بدن به موازات سطح ساجيتال حول محورهاى فرونتالى که هر يک از ميان هسته يک ديسک عبور مى‌نمايد (شکل زير). اين حرکت همراه با حرکت خطى است که در سطوح مفصلى فوقانى و تحتانى انجام مى‌گردد. اين حرکت در مهره‌هاى گردنى و بخش بالايى مهره‌هاى کمرى به راحتى انجام مى‌شود. در بسيارى از حرکات ورزشى چون پرش بر روى ترامپولين، شيرجه، حرکات ژيمناستيک، پرش با نيزه، شناى پروانه، دوى با مانع و رشته‌هاى ديگر به‌کار مى‌رود، فلکشن ستون مهره‌ها معمولاً به مقدار کم از مهره‌ها انجام شده، و نبايد با فلکشن تنه در مفصل ران اشتباه شود.

اکستنشن ستون مهره‌ها

اين حرکت در ناحيهٔ مهره‌هاى گردنى و کمرى به‌راحتى انجام مى‌شود (به‌خصوص در ناحيهٔ خاجى و پنجمين مهره از مهره‌هاى کمري)، در ناحيهٔ مهره‌هاى پشتى اين حرکت به‌علت بلند بودن زائده‌هاى شوکى اين مهره‌ها با محدوديت انجام مى‌شود. قوى‌ترين حرکت تنه يا ستون مهره‌ها است و در حرکات ورزشى داراى اهميت بسيارى مى‌باشد، در پرتاب وزنه، شناى پروانه، پرتاب ديسک، وزنه‌برداري، کشتى و غيره به‌کار مى‌رود، عضلات بسيارى در حرکات فوق دخالت مى‌کنند که شرح آنها در دنبالهٔ همين بحث خواهد آمد. حرکت‌ هايپراکستنشن ستون مهره‌ها به مقدار ۲۰ درجه امکان‌پذير مى‌باشد.