توسکا

درختان توسکا از تيرهٔ Betulaceae و از جنس Alnus است و گونه‌هاى مهم آن که در ايران وجود دارند عبارتند از: A.subcordata, A.glutirosa

درختان توسکا مى‌توانند براى جنگل بسيار مثمرثمر و مفيد باشند ولى در بعضى از مواقع نيز به‌عنوان درختان ناخواسته و نامناسب به‌شمار مى‌آيند. درختان توسکا در جنگل‌هاى کرانهٔ درياى مازندران از جلگه تا ارتفاع هزار متر از سطح دريا به‌ فراوانى يافت مى‌شوند.

توسکاى قشلاقى على‌الخصوص در زمين‌هاى مرطوب با آب زيرزمينى زياد و بالا رشد مى‌کند و در صورت مواظبت مناسب چوب بدون پوست مرغوبى را جهت روکش، مدادسازى و جعبه‌سازى به‌دست مى‌دهد. درخت توسکا به‌عنوان يکى از گونه‌هاى باارزش جهت بهبود خاک به‌شمار مى‌رود و با داشتن برگ‌هاى سرشار از پروتئين در تحريک و فعال کردن موجودات زندهٔ خاک بهتر و بالاتر از ساير گونه‌هاى درختى مى‌باشد. گونه‌هاى توسکا غالباً بر ورى دامنه‌هاى مرطوب و همچنين در کنار نهرها و رودخانه‌ها به‌صورت بومى وجود دارند از طرفى به‌علّت کم‌توقّع بودن و مقاوم بودن در مقابل يخ‌بندان مى‌توان آنها را حتى در دامنه‌هاى سنگلاخى و قسمت‌هائى که در اثر شسته شدن خاک به‌وجود آمده‌اند و بر روى خاک‌هاى ضعيف که از نظر ازت در سطح پائين قرار دارند نيز يافت.

درخت توسکا در خاک‌هاى نمناک و به‌ويژه در زمين‌هاى سيليسى و خارائى خوب مى‌رويد و براى جنگل‌کارى در مانداب‌ها گونهٔ مناسبى مى‌باشد. درخت توسکا نسبت به رطوبت خاک داراى ريشه‌هاى سطحى و گاهى عميق است. هر چند خاک نمناک‌تر باشد ريشهٔ آن سطحى‌تر است و در خاک‌هاى کم‌آب ريشه در جستجوى رطوبت به‌ قسمت‌هاى عميق‌تر خاک فرو مى‌رود. رشد و نمود توسکا خيلى تند و سريع است و به ارتفاع ۳۰ متر و به سن ۹۰ سالگى نيز مى‌رسد. چوب توسکا مصارف زيادى دارد از جمله: قايق‌سازي، قالب‌بندي، صندوق و جعبه‌سازى و شمع‌زنى معادن.

پوست درخت توسکا داراى مقدار قابل‌ملاحظه‌اى مازوج (تانن) است که در صنايع دبّاغى به‌منظور رنگ‌آميزى مورد استفاده قرار مى‌گيرد.