روشنائی مصنوعی

گاهى و به‌خصوص در روزهاى ابري، ممکن است نياز به روشنائى به‌وسيله روشنائى روز برآورده نشود و براى تأمين روشنائى کافى به روشنائى مصنوعى تکميلى احتياج مى‌شود. روشنائى مصنوعى بايد از لحاظ ترکيب هرچه بيشتر مانند روشنائى روز باشد. روشنائى مصنوعى بر پنج نوع است: مستقيم، نيمه مستقيم، غيرمستقيم، نيمه غيرمستقيم، و مستقيم - غيرمستقيم.

۱. روشنائى مستقيم: در روش مستقيم نود و نه تا صد در صد روشنائى به‌طور مستقيم بر سطح کار تابيده مى‌شود. روشنائى مستقيم کارآمد و اقتصادى است ولى سايه مى‌اندازد. نبايد روشنائى مستقيم بر چشم بتابد.

۲. روشنائى نيمه‌مستقيم: در اين روش ده تا چهل درصد روشنائى به‌سوى بالا مى‌تابد به‌طورى که از سقف بر روى شيء بازتاب مى‌کند.

۳. روشنائى غيرمستقيم: در روش غيرمستقيم روشنائى به‌طور مستقيم به‌طور مستقيم بر سطح کار برخورد نمى‌کند زيرا نزديکبه نود درصد تا صد درصد نور به‌سوى سقف و ديوارها تابانده مى‌شود و با اين کار به همهٔ اتاق نور مى‌تابد ولى بر شيء ويژه‌اى نمى‌تابد.

۴. روشنائى نيمه غيرمستقيم: در اينروش شصت درصد تا نود درصد نور به سوى بالا و ماندهٔ آن به‌سوى پائين تابانده مى‌شود.

۵. مستقيم - غيرمستقيم: در اين روش نور به‌طور برابر پراکنده مى‌شود.

هيچ‌يک از روش‌هاى گفته شده را نمى‌توان توصيه و بقيه را منع کرد.

روش‌هاى روشن‌سازى مصنوعى

۱. چراغ‌هاى رشته‌اى:

اين چراغ‌ها از همه بيشتر به‌کار مى‌روند و در آنها جريان برق يک رشته تونگستن را گرم مى‌کند و بسته به درجهٔ گرما نور از آن ساطع مى‌شود. رشته‌هاى داغ‌تر نور آبى‌رنگ توليد مى‌کنند. گردآلود شدن حباب چراغ روستائى آن را سى تا چهل درصد کم مى‌کند و از اين رو بايد چراغ و حباب آن به دفعات پاک شوند.

۲. چراغ‌هاى مهتابى:

چراغ‌هاى مهتابى از نظر مصرف جريان برق، اقتصادى هستند. اين چراغ‌ها خنک و کارآمد مى‌باشند و نور آنها مانند نور طبيعى است. چراغ مهتابى تشکيل شده از يک لولهٔ شيشه‌اى که از بخار جيوه پر شده و در هر سوى آن يک الکترود کار گذاشته‌اند. درون لوله از يک مادهٔ شيميائى داراى تشعشع پوشيده شده که عملاً همهٔ پرتوهاى فرابنفش را جذب مى‌کند و پرتوهائى در طيف مرئى را باز مى‌تابد.

مجموع انرژى ساطع‌شده از دو نوع چراغ به اين شرح است: در چراغ‌هاى رشته‌اى انرژى نورى ۰۵/۰ گرمائى ۹۵/۰ و در چراغ‌هاى مهتابى به ترتيب ۲۱/۰ و ۷۹/۰ است.