بهداشت مسکن

مفهوم تازهٔ مسکن نه تنها ساختمان فيزيکي به‌عنوان سرپناه است، بلکه پيرامون نزديک و خدمات و تسهيلات جامعه را هم در بر مى‌گيرد. WHO اصطلاح محل اقامت را بهتر مى‌داند که عبارت است از ساختمان فيزيکى که انسان به‌عنوان محيط زيست به‌کار مى‌گيرد و آن ساختمانى شامل همهٔ خدمات ضرورى است که تسهيلات تجهيزات و اسباب‌هاى مورد نياز يا مطلوب براى سلامت بدني، روانى و اجتماعى خانواده و فرد را دارا باشد. خلاصه آنکه محل اقامت بهداشتى آن است که خانواده در آن رشد و تکامل يافته و از نظر جسمى روانى و اجتماعى برومند شود. پيرامون نزديک ساختمان محل سکونت بيشتر اوقات به‌عنوان محلّه (Neighbourhood) يا ريز - ناحيه ناميده مى‌شود.

واژهٔ اقامتگاه انسان عبارت است از جاهائى که گروهى از مردم در آن اقامت کرده و اهداف اصلى زندگى خود را پيگيرى مى‌کنند. حجم اقامتگاه از يک خانواده تا چندين ميليون نفر مى‌رسد.