غیبت از کار به علت بیماری

غيبت به علت بيمارى يک مشکل بهداشتى مهم در صنعت است که مى‌تواند توليد را به‌شدت کم کند و موجب بسيارى هزينه‌هاى مستقيم و غير مستقيم شود. با پيچيده‌تر شدن فنون توليدات اثرات نامطلوب غيبت از کار بر هزينه بيشتر مى‌شود. غيبت از کار يک نشان‌گر مفيد براى سنجش وضعيت سلامت کارگر در صنايع است و با اين ترتيب مى‌توان وضع جسمي، روانى و رفاه اجتماعى او را سنجيد.

علل غيبت از کار

غيبت از کار ممکن است هميشه به‌علت بيمارى نباشد. علل آن عبارتند از:

۱. علل اقتصادي: مطالعه‌ها نشان داده که هر گاه کارگر حق استفاده از مرخصى استعلاجى با دستمزد را داشته باشد، مى‌کوشد با اعلام بيمارى از اين حق بهره‌جويى کند و کاملاً به اين نکته متوجه شده‌اند که در صنعت کارگر است که آمادگى يا عدم آمادگى خود را براى انجام کار - به انتخاب خود - اعلام مى‌کند.

۲. علل اجتماعي: به‌نظر مى‌آيد که برخى عوامل اجتماعى بر غيبت از کار تأثير مى‌گذارند. اين عوامل اجبارهاى خانوادگى اجتماعى مانند جشن‌ها، عروسي، ترميم و تغيير خانه پدرى و ديگر عوامل همانند است. بعضى کارگران که از روستا آمده‌اند هنگام کشت و برداشت مدت کوتاه يا بلندى به روستاهاى خود باز مى‌شوند.

۳. علل پزشکي: نزدیک به ده درصد روزهای کار از دست رفته به علل حوادث شغلی می‌باشند. بیماریهای تنفسی و گوارشی هم جزو علل مهم پزشکی هستند.

۴. علل غیرشغلی: بعضى علل غير شغلى مانند اختلالات تغذيه‌اي، الکلسيم (مى‌بارگي) و اعتياد دارويى هم موجب غيبت از کار شناخته شده‌اند.

پيشگيرى

پيشگيرى يا کاستن غيبت از کار موجب به‌کارگيرى بهتر از منابع و بيشتر کردن توليد مى‌شود، روش‌هاى کاستن از غيبت به‌علت بيمارى عبارتند از:

۱. مديريت خوب کارخانه‌ها و کارها؛

۲. معاينه‌هاى پيش از به‌کار گماردن به‌اندازهٔ کافي؛

۳. روابط انسانى خوب؛

۴. به‌کار بردن ارگونومى.