میزان مورد نیاز

ويژگى

حدود ۸۵ درصد فُسفر در استخوان‌ها و دندان‌ها و بقيه در عضلات، اندام‌ها، خون و مايعات ديگر قرار دارد. اين ماده معدنى هم به‌صورت يون و هم‌ به‌صورت متصل مثل فُسفوليپيدها و فُسفوپروتئين مى‌باشد.

اعمال

فُسفر اعمال متعددى دارد. علاوه بر نقش در تشکيل استخوان‌ها و دندان‌ها، بافر اصلى بدن، جزئى از بسيارى از آنزيم‌ها و براى انقباض عضلانى و فعاليت عصبى ضرورى مى‌باشد. فُسفر بخشى از ترکيب آدنوزين ترى‌فسفات (ATP) و آدنوزين دى‌فسفات (ADP) است که انرژى را براساس نياز بدن ذخيره يا آزاد مى‌کند. فُسفر در ترکيب DNA و RNA نيز وجود دارد.

فرآيندهاى متابوليکى

تقريباً تمام فُسفر غذائى جذب مى‌شود. حضور کاتيون‌هائى مثل منيزيم، آلومينيوم و کلسيم جذب آن را کم مى‌کند. ويتامين D در جذب فسفر که با مکانيسم فعال و انتقال غيرفعال انجام مى‌شود، نقش دارد. کليه‌ها با افزايش يا کاهش دادن دفع فسفر و براساس نياز، هموستاز بدن را حفظ مى‌کنند.

ميزان مورد نياز

در مورد ميزان مورد نياز فسفر مطالعات کمى انجام شده است. ولى براساس RDA ميزان توصيه شده براى آن ۸۰۰ ميلى‌گرم مى‌باشد.

منابع

فسفر در گروه‌هاى غذائى مختلف وجود دارد. لبنيات بهترين منابع آن هستند. حبوبات، مغزها و مواد غذائى حيوانى منابع عالى فسفر مى‌باشند. بنابراين اگر رژيم غذائى کلسيم و پروتئين کافى داشته باشد، مقدار کافى فسفر نيز دارد. بسيارى از فرآورده‌هاى غذائى مثل نوشابه‌هاى گازدار داراى فسفر هستند.

کمبود (عدم دريافت کافي)

کمبود فسفر مشاهده نشده است.

مسموميت (دريافت بيش از اندازه)

مسموميت در اثر فسفر تاکنون گزارش نشده است.