میزان مورد نیاز

ويژگى

کُلُر تقريباً هميشه به‌صورت يون کُلُر وجود دارد. آنيون اصلى مايع خارج سلولى است، بنابراين با کاتيون سديم تعادل ايجاد مى‌کند.

اعمال

عمل عمده کُلُر تنظيم تعادل الکتروليت است. آنيون اصلى عصارهٔ معدى مى‌باشد (اسيد کلريدريک - HCl). فعاليت ريه به تعويض يون کُلُر با بيکربنات (- HCO۳) در طى تبادل اکسيژن و دى‌اکسيد کربن وابسته است.

فرآيندهاى متابوليکى

جذب کُلُر به‌صورت غيرفعال و به دنبال انتقال فعال سديم صورت مى‌گيرد. کلر غذائى يا حاصل از شيرهٔ معده به گردش خون در روده وارد مى‌شود. مقدار اضافى آن مانند ساير يون‌ها، از طريق کليه‌ها و به موازات سديم دفع مى‌گردد. هم‌چنين همراه با سديم در عرق و مقدارى نيز با مدفوع دفع مى‌شود.

ميزان مورد نياز

تعيين نياز واقعى انسان به کُلُر مشکل است. زيرا تعادل آن با الکتروليت‌هاى ديگر وابستگى نزديکى دارد. و روش‌هاى آزمايشگاهى هنوز کامل نيستند.

منابع

منبع اصلى کُلُر، نمک طعام (کُلُرورسديم) است. بنابراين هر غذائى که به آن نمک اضافه شود منبع کُلُر خواهد بود. (حدود ۶۰ درصد مولکول NaCl، کُلُر است). هم‌چنين در مواد غذائى پُرپروتئين مثل تخم‌مرغ و گوشت وجود دارد.

مسموميت (دريافت بيش از اندازه)

مسموميت کلر به دليل کم‌آبى رخ مى‌دهد. آب از بدن دفع مى‌شود. بنابراين غلظت کلر در مايع باقى‌مانده در بدن افزايش مى‌يابد.