منابع

ويژگى و اعمال

منگنز در تمام سلول‌هاى بدن، بيشتر در ميتوکندرى‌ها وجود دارد. پانکراس، استخوان‌ها و کبد بيشترين مقدار آن را دارند. منگنز بخشى از چندين سيستم آنزيمى است که در متابوليسم انرژي، سنتز کلسترول و اسيد چرب، تشکيل اوره، و محافظت آنتى‌اکسيدانى شرکت دارند. منيزيم در بسيارى از آنزيم‌ها مى‌تواند جايگزين منگنز شود.

فرآيندهاى متابوليکى

مقدار کمى منگنز در روده کوچک جذب مى‌شود. در جذب و انتقال در خون با آهن شريک است. براى مثال افزايش مقادير آهن جذب منگنز را مهار مى‌کند. منگنز در خون توسط ترانسفرين حمل مى‌شود. محل خاصى براى ذخيره ندارد. به‌طور عمده از طريق صفرا و با مدفوع دفع مى‌شود، اما مقادير کمى هم در ادرار وجود دارد.

ميزان مورد نياز

مقدار مورد نياز منگنز تحت بررسى مى‌باشد و به‌دليل دقيق نبودن داده‌هاى در دسترس توصيه دريافت آن به‌صورت دريافت بى‌خطر و کافى روزانه پيشنهاد مى‌شود.

منابع

منگنز بيشتر در مواد غذائى گياهى وجود دارد. مقدار منگنز خاک نمايهٔ مقدار آن در مواد غذائى است. منابع غذائى اصلى عبارتند از: غلات کامل، حبوبات، سبزى‌ها و ميوه‌ها. اگرچه چاى حاوى مقادير بسيار زيادى منگنز مى‌باشد اما منگنز آن جذب نمى‌شود.

تعادل در بدن

به استثناء شرايط تحقيقاتى کمبود يا مسموميت با منگنز در انسان ديده نشده است.