آب

آب

ميزان آب بدن با افزايش سن کاهش مى‌يابد، لذا استرس‌هاى خفيف نظير تب يا آب و هواى گرم مى‌تواند منجر به دهيدراتاسيون سريع در افراد پيرتر گردد. مصرف ۶ تا ۸ ليوان آب در روز توصيه مى‌شود که البته شير و آب‌ميوه‌هاى دريافتى بخشى از اين آب را تأمين مى‌کنند. و ليکن نوشابه‌هاى الکلى و کافئين نمى‌تواند جايگزين آب گردد؛ زيرا که اثرات ديورتيکى دارد. عدم دريافت کافى مايعات سبب دهيدراتاسيون، افزايش فشار خون، افزايش دماى بدن، يبوست، تهوع و استفراغ، خشکى مقعد، کاهش دفع ادرار و گيجى مى‌شود.

انرژى

انرژى جهت انجام مراحل متابوليکى در سطح سلولي، جهت حفظ تعادل داخلى و حفظ پروتئين بدن و فعاليت ماهيچه‌ها مورد نياز است. نياز به انرژى با افزايش سن کاهش مى‌يابد که در ارتباط با کاهش اندازه بدن، کاهش توده بدون چربى و کاهش فعاليت فيزيکى است. RDA سال ۱۹۸۹ در مورد دريافت‌هاى انرژى ۲۳۰۰ کيلوکالرى براى مرد سالمند مرجع ۷۷ کيلوگرمى و ۱۹۰۰ کيلوکالرى براى زن سالمند مرجع ۶۵ کيلوگرمى مى‌باشد. اين سطح انرژى تقريباً برابر ۳۰ کيلوکالرى براى کيلوگرم وزن بدن در روز است که کاهشى معادل ۳۳ تا ۳۴ کيلوکالرى در روز نسبت به بزرگسالان جوان دارد. ولى هم‌‌زمان با کاهش نياز به انرژى در اين دوران، نياز به بسيارى از مواد مغذى ممکن است افزايش يابد.

پروتئين

نيازهاى پروتئينى سالمندان مشابه و حتى بيشتر از افراد جوان‌تر مى‌باشد. از آنجائى‌که در اين دوران نيازهاى انرژى کاهش مى‌يابد، پروتئين بايستى با کيفيت بالا و از منابع کم‌کالرى نظير گوشت‌هاى بدون چربي، ماهي، مرغ، تخم‌مرغ و شير بدون چربى يا کم‌چربى و حبوبات حاصل شود. از اين‌رو تحقيقات جارى دريافت ۲۵تا۱۰۱ گرم به ازاء هر کيلوگرم وزن بدن در روز را براى سالمندان جهت حفظ تعادل نيتروژني، پيشگيرى از ايجاد تعادل منفى نيتروژنى و جلوگيرى از تحليل عضلانى مناسب مى‌دانند.

کربوهيدرات و فيبر

در اين دوران مصرف کربوهيدرات کافى جهت پيشگيرى از مصرف پروتئين به‌عنوان منبع انرژى لازم است. منابع غذائى حاوى کربوهيدرات‌هاى پيچيده نظير سبزيجات، غلات کامل و ميوه‌ها که از لحاظ فيبر، املاح و ويتامين‌ها غنى هستند، در اين دوران توصيه مى‌گردد. مصرف توأم آب و غذاهاى پرفيبر از بروز يبوست پيشگيرى مى‌نمايد؛ چرا که يبوست در اين سنين به‌خصوص در سالمندانى که دائماً در منزل مى‌مانند، شايع است. تخمين زده شده که حدود ۵۰ درصد افراد مسنى که در خانه‌هاى سالمندان زندگى مى‌کنند، دچار سوء‌تغذيه و کم‌وزنى هستند.

چربى

نياز به چربى نيز در دوران سال‌مندى محدود مى‌گردد. محدوديت چربى مى‌تواند به تأخير در بروز سرطان، تصلب شرائين و ساير بيمارى‌هاى مزمن بيانجامد. البته محدوديت بيش از حد چربى رژيم نيز مى‌تواند به کمبود تغذيه‌اى و کاهش وزن منجر گردد. لذا دريافت چربى تا حد کمتر از ۳۰ درصد کل کالرى جهت کنترل وزن و پيشگيرى از بيمارى‌ها مناسب به‌نظر مى‌رسد.