مکانیسم بینایی

اشعه نور از مردمک و قرنيه مى‌گذرد و به عدسى چشم برخورد مى‌کند و به‌وسيلهٔ عدسى شکسته مى‌شود. انبساط و انقباض ماهيچه‌هايى که به عنبيه متصل هستند مردمک چشم را کوچک و بزرگ 'تنگ و گشاد' مى‌کنند و به اين ترتيب مقدار نورى که به چشم وارد مى‌شود تنظيم مى‌گردد. هر گاه نور شديد باشد مردمک تنگ مى‌شود. در مواقعى که نگاه خود را از شيئى که در نزديکى ما قرار دارد متوجه چيزى که دورتر است کنيم مردمک گشاد مى‌شود، اين عمل را تطابق گويند. عدسى چشم به کمک انقباض و انبساط جسم مژگانى تغيير شکل مى‌دهد و تحدب خود را به ميزان مورد نياز کم و زياد مى‌کند. تغيير شکل عدسى باعث مى‌شود که تصوير اجسام عليرغم حرکت آنها 'دور شدن از چشم يا نزديک شدن به آن' آن‌چنان که واقعاً هستند روى شبکيه بيافتد. اين تصوير موجب تحريک ياخته‌هاى بينايى مى‌شود و موج عصبى از طريق عصب بينايى به مغز مى‌رسد و در آنجا درک مى‌شود.