جغرافیا و صنعت توریسم

اهميت روزافزون صنعت توريسم موجب آن شده است که نظر محققين علوم مختلف انسانى - اجتماعى را به خود جلب کند. از اين جهت هر يک از آنها به طريقى سعى دارند تا با بينش‌هاى علمى خود صنعت توريسم را تعريف نموده و رهنمودهاى مناسبى را جهت رشد و توسعه آن ارائه نمايند.

دانش جغرافيا نيز توريسم را در چارچوب کلى جغرافياى انسانى - اجتماعى مورد بررسى قرار مى‌دهد و در اين رابطه محيط‌هاى طبيعى و انسانى و جاذبه‌هاى آن از جمله عواملى محسوب مى‌شوند که مورد ارزيابى قرار گرفته و هر يک به‌طور نسبى نقش خود را در توسعه و رونق اين صنعت ايفاء مى‌نمايند. هر يک از توان‌ها و جاذبه‌هاى زيست محيطى که با نقش فراغتى انسان در رابطه هستند به توريسم اَشکال متفاوتى مى‌بخشند و موجب تنوع فعاليت‌هاى فراغتى و چشم‌اندازهاى گوناگون توريستى مى‌گردند. شرايط اقتصادى و بينش فرهنگي، اجتماعى مردم نيز با توجه به تسهيلات، امکانات و تأسيسات جهانگردى موجود، زمينه‌هاى لازم را براى گذراندن اوقات فراغت آنها به‌وجود مى‌آورد، به‌طورى‌که هر يک از گروه‌هاى انسانى در جوامع مختلف شيوه‌هاى متفاوتى از گذراندن اوقات فراغت را چه به‌صورت انفرادى و گروهى و يا در شکل سازمان‌يافته برمى‌گزينند.

انجام فعاليت‌هاى توريستى که مشاغل گوناگون را هم به‌ دنبال دارد در هر کشورى به‌عنوان بخشى از فعاليت‌هاى اقتصادى و در کنار بخش صنعت و کشاورزى موجب رونق و پيشرفت اجتماعى - اقتصادى آنان مى‌گردد. وجود امکانات خدماتى - توريستى نه تنها براى هر کشورى زمان فراغت گروه‌هاى سنى مختلف را به‌ويژه در فصل تعطيلات پُر مى‌کند، بلکه با ايجاد نشاط و سلامت جسمى و روحى منجر به بروز خلاقيت‌ها و شکوفائى استعدادها و تجديد قواى فکرى مردم به‌ويژه جوامع شهرنشين نيز مى‌گردد.