قطعه‌های مقابل دوربین

فهرست نويسى متوالى (Sequential Cataloguing) يا مضمونى (Thematic Cataloguing)

نماها را مى‌توان به ترتيب دقيق زمانى يا متوالى فهرست کرد، يا بر مبناى موضوع يا مضمون دسته‌بندى نمود. هيچ قاعده سخت و ثابتى در اين مورد وجود ندارد، و صرفاً اين پرسش مطرح است که کدام يک خدمات بهترى را براى استفاده‌کنندگان تأمين مى‌کند. به علاوه لزومى ندارد که شيوه يکسانى براى تمام موادى که بايد فهرست‌نويسى شوند اتخاذ گردد، زيرا که بعضى از يک شيوه و برخى از شيوه ديگر بهره بيشترى مى‌برند. حتى امکان دارد در هم‌کردى از هر دو شيوه براى يک شناسه فهرست‌نويسى به‌کار رود.

فهرست‌بردارى مضمونى نماها (Thematic Shot-Listing)

در مواردي، به‌خصوص براى موادى که داراى فهرست‌هاى طولانى‌تر نماها هستند، مانند مواد مستند، بهتر است از رويکرد زمانى اجتناب شود، چون فهرست اگر چه نشانگر خوبى است از اين که چگونه کل فيلم يا ويديو تدوين و ارائه شده است، ولى براى استفاده‌کننده‌اى که پى مى‌برد تمامى مواد مورد نياز با هم فهرست نشده است مأيوس‌کننده است. هنگامى‌که استفاده‌کنندگان در پى موضوع‌ها يا افراد هستند، دسته‌بندى نماها براساس مضمون امتيازاتى به همراه دارد. به‌عنوان مثال، احتمال دارد سرتاسر يک مصاحبه در مرحله تدوين ميان‌برش شده باشد، اما در موقع جستجو بهتر است آن را توصيف شده در يک قسمت با زمان‌بندى که نشان دهد هر سکانس در کجاى برنامه روى داده است، مشاهده کرد.

به همين شکل در مثال 'روزى از زندگي' ، استفاده‌کننده‌اى که به‌دنبال بريده فيلمى از مناظر خيابان‌هاى لندن است، بيشتر ترجيح مى‌دهد به جاى اينکه مجبور به مطالعه تمامى توصيف براى يافتن نماهاى مربوط باشد، آنها را در کنار هم در فهرست‌نويسى توصيفى بيابد تا بتواند سريع به مقايسه بپردازد. به همين دليل است که زمان‌بندى‌ها در نمونه ارائه شده متوالى نيست.

صحنه‌هاى واقعى

يک گزينه آن است که با فهرست کردن مورد واقعي، نماى محل‌ها، ساختمان‌ها و غيره شروع کنيم، چون اينها سکانس‌هائى از ماده هستند که ممکن است بيشترين استفاده مجدد را داشته باشند. اين مواد را مى‌توان از روى موضوع دسته‌بندى کرد. مثلاًً کليه بريده فيلم‌هاى مربوط به تاج‌محل با هم توصيف شوند و به‌دنبال آنها سکانس‌هائى که فقر کلکته را نشان مى‌دهند. راه‌هاى ديگرى که مى‌توانند مفيد باشند عبارتند از دسته‌بندى بريده فيلم‌ها براساس حق پديدآورنده، يا دسته‌بندى تمامى بريده فيلم‌هاى پيشين (نه نماهاى خاص) با هم در انتهاى شناسه، چون امکان دارد اهميت کمترى داشته باشند.

مواد کلامى

در مورد مصاحبه‌ها و گفتگوها، عموماً بهترين روش دسته‌بندى آنها براساس سخنران است، مگر اينکه دنبال کردن گفتگوهاى گروهى به ترتيب زمانى از جهت نشان دادن چگونگى پيشرفت‌ گفتگوها، مفيد باشد، عموماً سطح جزئياتى که براى مواد کلامى احتياج است به گستردگى صحنه‌هاى واقعى نيست. اغلب خلاصه‌اى از نکات عمده سخنرانى بهتر از گزارش طولانى تمام جملات يا کلمات است. يکى از موارد استثناء وقتى است که نقل قول خاصى معروف شود و اغلب مورد درخواست قرار گيرد، که در اين مورد بايد کلمه به کلمه افزوده و نمايه شود. البته، مشکل در تشخيص چنين نقل قول‌هائى در زمان فهرست‌نويسى است، به‌خصوص اگر فهرست‌نويسى بلافاصله بعد از توليد انجام شده باشد، بدون آنکه از مزيت بازنگرى برخوردار گردد.

قطعه‌هاى مقابل دوربين (Pieces To Camera)

شيوه پيشنهادى آن است که تمام سکانس‌هاى مربوط به مجرى يا گزارشگرى که در مقابل دوربين صحبت مى‌کند با هم توصيف شوند. امکان دارد اين مواد به‌عنوان منبعى اطلاعاتى سودمند باشند ولى چندان قابل استفاده مجدد نيستند، مگر براى نشان دادن کار يک شخص خاص.

انواع نما

توجه کنيد که در مثال قبلى بعضى از سکانس‌ها با هم دسته‌بندى شده است، مثل نماهاى گوناگون يا نما از زاويهٔ پائين. در جائى که زاويه يا حرکت دوربين با اهميت تلقى مى‌شود، نماها را مى‌توان جداگانه توصيف کرد، مانند 'نماى نزديک' ، 'نماى بالا به پائين' يا 'چرخش افقى از چپ به راست' يا 'نماى تعقيبي' . در جائى که استفاده‌کنندگان با اصطلاحات آشنا هستند، آنها را مى‌توان به اختصار به ترتيبTracing Shot) ' Tras ' ،(Pan Left To Right) ' pan 1-r ' ،(Air)to Ground Shot) ' a/gs ' ،(Close Shot)' cs ' نوشت، اما در صورتى که استفاده‌کنندگان ناوارد امکان دسترسى مستقيم به فهرست‌ها را پيدا مى‌کنند، بايد احتياط کرد.