ماکروفاژها

ماکروفاژها از يک گروه يکسان مونوسيت به‌دست مى‌آيند و نقش مهمى در شروع و بيان پاسخ‌هاى ايمنى ايفاء مى‌کنند. اين فعاليت کاملاً مستقل از ويژگى آنتى‌ژنيک مى‌باشد.

ماکروفاژها تقريباً، در همه سطوح پاسخ ايمنى درگير هستند:

- آنها قادر هستند آنتى‌ژن‌هاى خاصى را تغيير دهند تا توسط لنفوسيت‌هاى B شناخته شوند.

- آنها به‌عنوان هماهنگ‌کننده همکارى بين لنفوسيت‌هاى T و B دخالت مى‌کنند.

- با ترشح موادى که بر لنفوسيت‌هاى T مؤثرند، در پاسخ ايمنى شرکت مى‌کنند.

اين مواد عبارتند از: پروستاگلاندين‌هاى E2 که اثر سرکوب‌گرى بر پاسخ ايمنى دارند، اينترلوکين يک که قبلاً به‌نام فاکتور فعال‌کننده لنفوسيتى يا LAF خوانده مى‌شد. اين ماده قادر است به‌طور غيراختصاصى بعضى از اعمال سلول‌هاى T را فعال کند.

از طرف ديگر، ماکروفاژها اطلاعاتى را از لنفوسيت‌ها توسط لنفوکين‌ها دريافت مى‌کنند که موجب القاء فعاليت ستوتوکسيک يا سرکوب‌کنندگى در ماکروفاژ مى‌شوند.

بالاخره، ماکروفاژها مى‌توانند سيتوتوکسيک باشند که قادر به از بين بردن برخى از سلول‌هاى سرطانى هستند و به اين ترتيب بخشى از سلول‌هاى کشنده طبيعى را تشکيل مى‌دهند. پيام آنتى‌ژنتيکى که توسط ماکروفاژ ارائه مى‌شود فوراً توسط لنفوسيت‌هائى که سلول مادر آنها در مغز استخوان هستند، دريافت مى‌گردد.