بيمارى واگيرى است که تمام پستانداران و از آن جمله انسان را نيز مبتلا مىسازد و با سپتى سمى کمخوني، يرقان، خونين شدن ادرار، جراحات نکروزه برروى پوست و غشاى مخاطى و گاهى نيز سقط جنين مشخص مىشود. عامل مسبب باکترى ليپتوسپيرا مىباشد که داراى سر و تيپهاى مختلف فراوانى است و حيوانات بيمارى منبع انتشار بيمارى بوده و عامل مسبب بيمارى را از طريق ادرار، شير و اسپرم پخش مىکند. بيمارى از طريق دستگاه گوارش، تناسلى و جراحات منتقل مىشود. اين بيمارى براى اولين بار در ايران توسط رفيعى و مقامى (۱۹۵۹) در مؤسسه رازى گزارش گرديد. آنان پس از آزمايش سرم خون پنج نفر از شترها مشاهده کردند که يکى از آنها آلوده به لپتوسپيرا يکتيرو هموراژيک بوده و شتر سقط جنين کرده بود و مبتلا به خونين شدن ادرار بوده است.
تورم عقدههاى لمفى پنيرى Caseous Lymphadentis
بيمارى واگير مزمنى است که حيوانات اهلى و از آن جمله شترها را مبتلا مىسازد و بالنفادينيت پنيرى مشخص مىشود که بعدها تبديل به آبسههاى پنيرى در داخل عقدههاى لمفاوى شده و گاهى نيز بيمارى بهصورت منتشر درآمده و باعث توکسمى مىگردد.
عامل مسبب اختصاصى بيمارى کورينه باکتريوم پسودوتو برکولوزيس است هر چند عوامل بيماريزاى ديگرى نظير استاتفيلوکوکوسها و کورينه باکتريوم پيوژنزو کلى باسيلها را نيز در ايجاد بيمارى سهيم دانستهاند. بيمارى بهصورت انفرادى ظاهر مىشود و معمولاً بيمارى از طريق زخمهاى جلدى و گاهى از طريق دستگاه گوارش منتقل مىشود و عقدههاى لمفاوى مبتلا گاهى به خارج سرباز نموده خاک و بستر اطراف را آلوده مىسازد و ورود ميکروب از راه زخمهاى آلوده منجر به ابتلاى عقدههاى لمفاوى و ايجاد دمل در آنها گردد.
اين بيماري، اولين بار در ايران در شترهاى کمالآباد در فاصله ۵۰ کيلومترى غرب تهران گزارش گرديده و دو نفر از شترهاى بيمار جهت تشخيص باکتريولوژيکى به مؤسسه رازى ارسال شدند. جراحات مشخص عبارت بودند از لنفاديت که در تمام قسمت بدن شترها مشهود بود. استرآبادى و همکارانش (۱۹۷۵) اقدام به اجراءِ آزمايشات باکتريولوژيکى برروى سواپهاى تهيه شده از چرک اين آبسهها نمودند که اين آزمايشات شامل کشت و تستهاى بيوشيميائى بود و آنان موفق شدند که کورينه باکتريوم پسود توبرکلوزيس را از شترها فوقالذکر جدا نمايند.
ميرانزاده (۱۳۷۳) در طى بررسى بيمارىهاى شتران کشتار شده در کشتارگاه نجفآباد اصفهان اظهار مىدارد که در ۱۶۱ نفر شتر کشتار شده که مورد بازرسى قرار گرفتند در ۵ نفر شتر لنفادنيت کازئور مشاهده گرديد که عامل ايجاد آن کورينه باکتريوم پسود و توبوکلوزيس تشخيص داده شد.
نکروز مسرى پوست Contagious Skin Necrosis
بيمارى باکتريائى شديداً واگيرى است که شترها را مبتلا مىسازد و با نکروز و چرکين شدن پوست و تشکيل آبسهها و بهوجود آمدن سينوسها و بزرگ شدن عقدههاى لمفاوى سطحى مشخص مىشود. عوامل بيمارىزاى مختلفى تاکنون از لزيونها جدا گرديده است. بيمارى انفرادى بوده و زخمى شدن با خار و خاشاک از عوامل مساعد وقوع اين بيمارى در ميان شترها مىباشد.
در ايران، ميرانزاده (۱۳۷۳) در کشتارگاه نجفآباد اصفهان از مشاهده يک مورد نکروز مسرى پوستى گزارش مىدهد که بيمارى در سطح جلدى ناحيه دندهها وجود داشته و نکروزه و چرک سفيدرنگى از آن خارج مىشده است، عامل اين حالت استرپتوکوکوس تعيين گرديد.
تب کيو Query Fever
بيمارى واگير مشترکى است که حيوانات اهلى و انسان را مبتلا مىسازد و در انسان علائم بالينى آن شبيه علائم آنفلونزا است و سير بيمارى در حيوانات معمولاً پنهانى است و گاهى با عوارض ريوى و تورم پستان و سقط جنين همراه است عامل بيمارىزاى آن کوکسيلا برونتى است و بيمارى از طرق مختلف منتقل مىگردد و يکى از اين راهها از طريق کنهها است.
در ايران، آقايان رفيعى و مقاومى از بخش انگلشناسى مؤسسه رازى در سال ۱۹۵۴، اقدام به تهيه ۲۶۷ نمونه سرم از ۱۲ نفر شتر، ۲۰ گوساله، ۲۱۳ گوسفند و ۲۲ بز نموده و آنرا از نظر وجود آنتىبادى تبکيو مورد آزمايش قرار دادند که در بين آنها تعداد ۱۱۵ سرم مثبت (از ۳ نفر شتر، ۸ گوساله، ۹۵ گوسفند و ۸ بز) يافته شد که تيتر سرم بعضى در آزمايش تثبيت مکمل C.F.T به ۲۵۶/۱ رسيده بوده است.